Het is niet eenvoudig om een juist overzicht te geven van de aantallen inwoners die Mallorca in de late Middeleeuwen had. Van de periode tot aan de 14e eeuw zijn zelfs helemaal geen betrouwbare gegevens bekend. Na die tijd kunnen we gebruikmaken van belastingboeken. In deze boeken noteerde men de morabetí, een belasting die een familie eens in de zeven jaar moest betalen. Volgens deze boeken telde het eiland Mallorca in 1329 62.000 bewoners. Het aantal bewoners daalde in 1459 dramatisch tot 39.040 nadat veel bewoners gestorven waren aan de gevolgen van epidemische ziekten. De economische neergang in die tijd en het gebrek aan voedsel verzwakte de bevolking waardoor epidemieën extra hard toesloegen.

Vanaf 1787 is de ontwikkeling van de bevolking op de Balearen simpeler te volgen dankzij volkstellingen: in 1887 telde Mallorca 249.000 bewoners; op Menorca woonden 39.000 mensen; en Ibiza en Formentera hadden samen 25.000 bewoners. Toen in 1950 de eerste toeristen op de Balearen verschenen woonden er in totaal 422.000 mensen. Het huidige aantal bewoners is 1.200.000. Mallorca heeft ongeveer 1.000.000 bewoners, van wie er 380.00 in de hoofdstad Palma wonen.

De bevolking van Mallorca is als volgt over het eiland verdeeld:
- Palma: 380.000 inwoners.
- Langs de noordelijke baaien wonen 100.000 mensen, onder meer in de gemeenten Pollenca, Muro, Sa Pobla, Alcúdia en Santa Margalida.
- In het oostelijke kustgebied wonen eveneens ongeveer 100.000 mensen in de gemeenten Arta, Capdepera, Son Servera, Sant Lloreng, Manacor en Felanitx.
- In het zuidelijke kustgebied wonen 50.000 mensen in de gemeenten Santanyí, Ses Salines, Campos en Llucmajor.
- De grootste groei vond plaats in de regio Calvió (40.000 inwoners) en Andratx (12.000 inwoners), beide ten westen van Palma.
- In de berggebieden vergrijst de bevolking, met uitzondering van Sóller en de dorpen die binnen de invloedssfeer van Palma liggen. In totaal wonen er 24.000 mensen in de gemeenten Banyalbufar, Bunyola, Deià, Escorca, Esporles, Estellencs, Fornalutx, Manacor, Sóller (11.000 inwoners), Puigpunyent en Valldemossa.
- De vruchtbare vlakte Es Pla heeft 35.000 inwoners. De boerengemeenten Algaida, Ariany, Costix, Lloret, Llubl, Maria, Montuiri, Petra, Porreres, Sant Joan, Santa Eugènia, Sencelles, Sineu en Vilafranca zijn niet beïnvloed door het toerisme.
- In de streek El Raiguer, die grofweg ten oosten van het Tramuntana- gebergte van Palma in de richting van Alcúdia loopt, wonen ongeveer 55.000 mensen. Het is een streek met een bescheiden industriële ontwikkeling (leer, meubels en ambachtelijke producten). Tot El Raiguer behoren de gemeenten Inca, Binissalem, Búger, Campanet, Consell, Lloseta, Santa Maria del Cami, Selva en het snel groeiende forensenstadje Marratxi (25.000 inwoners).

Bij het lezen van deze getallen moet u er rekening mee houden dat de kuststroken van de eilanden in het toeristenseizoen overspoeld zijn met vakantiegangers. In totaal bezoeken jaarlijks 8 miljoen toeristen de eilanden; onder wie 175.000 Nederlanders en 150.000 Belgen. Drievierde deel van alle vakantiegangers reist naar het eiland Mallorca. Tegenwoordig is het vooral het verschil tussen het binnenland en de kuststrook die de bevolkingsstructuur op het eiland Mallorca bepaalt. Veel jongeren trekken vanuit de bergen en de vruchtbare vlakte naar de kuststrook op zoek naar werk in de toeristencentra. Bovendien vinden jaarlijks tienduizenden seizoenarbeiders vanaf het vasteland hun weg naar de toeristenoorden; de meesten komen uit Zuid-Spanje en met name uit de regio Andalusië. Verder wonen er ongeveer 30.000 andere Europeanen op de Balearen. Enkelen wonen hier permanent; anderen bezitten een tweede huis op een van de eilanden.

Bijna alle Mallorcanen zijn aanhangers van het rooms-katholieke geloof, al neemt ook hier de ontkerkelijking hand over hand toe. Tradities en oude gebruiken komen tot leven tijdens feesten en festivals en tijdens marktdagen en bedevaarten. Veel feesten op Mallorca hebben een religieuze oorsprong waarbij Maria vaak in het middelpunt van de verering staat, andere feesten vinden hun bron in wereldlijke zaken, zoals het oogsten van de wijn in Binnisalem.