Deze wandeling begint op de Plaza de Armas, sinds de stichting het middelpunt van Santiago. Vanuit dit punt worden alle afstanden tot plaatsen in heel Chili berekend. De plaza is deels beplant met mooie bomen en struiken, en bezit een aantal interessante grote standbeelden. Op de hoek Compania/Ahumada staat een modern beeld ter ere van de inheemse volken van Chili, en aan de andere kant van de plaza bevindt zich het grote ruiterstandbeeld van Pedro de Valdivia, die hier de stad stichtte. Langs de randen zijn gezellige terrasjes, die vooral op zondag druk bezet zijn, en voeren zangers en straatkomedianten hun kunsten op. Schilders en tekenaars doen een beetje aan het Place du Tertre in Parijs denken. Langs de plaza liggen veel belangrijke historische gebouwen (de meeste zijn nationale monumenten); beginnend aan de westkant en met de klok meegaand zijn dat vervolgens: de Catedral Metropolitana (kathedraal van Santiago) met het Museo de Arte Sagrado. Op deze plek werd in opdracht van Pedro de Valdivia in de 16e eeuw een kerk gebouwd. Aardbevingen en branden verwoestten de kerk meermalen, totdat in 1745 met de bouw van de huidige kerk werd begonnen. Uiteindelijk ontstond een kerk in een mengstijl van classicisme en barok, met latere 19e-eeuwse torens. Langs de noordzijde liggen de Correo Central (hoofdpostkantoor, met postmuseum op de tweede verdieping); en de historische Palacio de la Real Audiencia, nu het Museo Historico Nacional; en het ‘Casa de los Gobernadores de Chile’ (huis van de gouverneurs van Chili), nu Municipalidad de Santiago (stadhuis). Bij de zuidoosthoek van de plaza, net in de Calle Merced, bevindt zich het best bewaard gebleven koloniale gebouw van Santiago, het Casa Colorada uit 1769, genoemd naar de rode stenen en het rode stucwerk. In het Casa Colorada zijn het interessante Museo de Santiago en het gemeentelijke Oficina de Turismo gevestigd; langs de zuidkant van de Plaza de Armas ten slotte is een lange galerij met eettentjes en restaurants (Chez Henry). We zijn de plaza weer rond en zetten de wandeling voort naar het andere grote plein, Plaza de la Constitución. Eerst komen we op Bandera, een blok ten westen van de Plaza de Armas, langs het Paleis van justitie, het Ex Congreso Nacional en het Museo de Arte Precolumbiano. Via de Calle Agustinas (wisselkantoren) komen we op de Plaza de la Constitución en bij het Moneda-regeringspaleis. Oorspronkelijk in 1784 gebouwd als ‘Munt’-gebouw werd het in 1848 de vestiging van Chili’s presidenten. Het Monedapaleis is in classicistische stijl gebouwd en straalt strengheid en soberheid uit. In tegenstelling tot de gezellige Plaza de Armas heersen op de voor het paleis gelegen plein dan ook vooral orde, strengheid en rust en paraderen de militairen voor het paleis op en neer. Om de andere dag vindt om 10.00 uur de wisseling van de wacht plaats, waarvoor het verkeer voor langs het paleis tien minuten wordt stilgelegd. Het presidentieel paleis wordt goed bewaakt, en bij belangrijke buitenlandse bezoeken wordt de hele wijk rondom afgezet. Na het bombardement op het Monedapaleis in 1973, waarbij Allende omkwam, is het gebouw weer geheel gerestaureerd; alleen bij nadere inspectie zie je nog de kogelgaten in de muren, die van de staatsgreep getuigen. Tegenwoordig staat op het Monedaplein, prominent voor het paleis, een standbeeld van Allende. Het Monedapaleis is nu ‘open’; je kunt er over de binnenplaatsen lopen naar de andere kant bij de Almeda. (Bezichtiging van het paleis moet drie weken van tevoren worden aangevraagd bij de ‘Dirección Administrativa del Palacio de la Moneda’, 96714103.) Langs de muren van het Monedapaleis komen we ten slotte op de brede hoofdverkeersader van Santiago, officieel de Avenida del libertador General Bernardo O’Higgins, maar meestal kortweg ‘Alameda’ (’laan met bomen’) genoemd. Wie zich langs de Alameda wil verplaatsen kan kiezen uit de vele tientallen bussen die zich door de straat wringen, of afdalen naar de snelle en efficiënte metro, die onder de Alameda door loopt. We volgen de Alameda vanaf het Monedametrostation naar het oosten; achtereenvolgens passeren we: rechts het graf van Bernardo O’Higgins, Chili’s vader des vaderlands; links de Beurs van Santiago; er tegenover het monumentale 19e-eeuwse gebouw van de Universidad de Chile (met regelmatig exposities); voorbij de drukke Paseo Ahumada (die terugvoert naar de Plaza de Armas) ligt aan de rechterkant van de Alameda de karakteristieke roodgekleurde Iglesia San Francisco uit de 16e eeuw, met het San Francisco Museum voor koloniale kunst, en de sfeervolle Barrio (wijk) Paris – Londres, met gerestaureerde straatjes en herenhuizen uit het begin van de vorige eeuw. Langs de Biblioteca Nacional (een van de grootste bibliotheken van Latijns-Amerika) en de kunstenaarsmarkt van Santa Lucia bereik je ten slotte het stadspark van de Cerro Santa Lucia. Aan de voet van deze hoge heuvel, die de indiaanse bewoners ‘Huelén’ noemden (plaats van de verdoemden), stichtte Pedro de Valdivia Santiago. Daarbij doopte hij de heuvel om tot Cerro Santa Lucia. In 1872 werd hier onder burgemeester Vickuna Mackenna een stadspark met een soort fort aangelegd. De rotsige heuvel vormt een oase van rust in de drukke stad, met watervallen, standbeelden en terrassen op verschillende niveaus; kleine paadjes slingeren omhoog naar de top, waar een klein cafeetje is en je een prachtig uitzicht hebt over de wolkenkrabbers van de stad aan de ene kant en de wolkenkrabbers van de Andes aan de andere kant. Een kanonschot kondigt hier dagelijks 12 uur aan. Cerro Santa Lucia is gesloten na zonsondergang. Aan de westkant kun je de heuvel afdalen (of omhoog gaan) via een gratis lift en wandel je door de straten Agustinas, Mac-Iver, en La Merced weer terug naar de plaza. Je passeert dan nog het Teatro Municipal (waar regelmatig Santiago’s filharmonisch orkest en balletgezelschap optreden en opera’s worden opgevoerd) en de koloniale Basilica de la Merced (Merced 628) uit de 16e eeuw. De kerk werd verschillende malen verwoest en is in de 18e eeuw weer herbouwd in neorenaissance stijl. Bij de kerk is ook het Museo de la Merced.

Wandeling 2: Metrostation Cal y Canto – Estacion Mapocho – Mercado Central – Parque Forestal – Plaza Baquedano

Deze wandeling begint bij het voormalige Estación Mapocho, van waaruit de treinen naar Valparaíso vertrokken. Het is een indruk-wekkend gebouw in een 19e-eeuwse Franse stijl. Het gerestaureerde station is tegenwoordig een cultureel centrum met wisselende exposities. Vanaf het Mapocho-station strekt zich langs de Rio Mapocho een langgerekt park uit, het Parque Forestal, dat in 1901 is aangelegd in Franse landschapsstijl, met het kunstmuseum en een aantal mooie standbeelden en fonteinen. Maar vlak buiten het Parque Forestal liggen nog een aantal interessante gebouwen, zoals de grote overdekte Mercado Central (markt) waaraan je het beste tegen lunchtijd een bezoek kunt brengen; rondom de stalletjes van de markt zijn namelijk een groot aantal gezellige en goede restaurants. De grotendeels uit ijzer opgetrokken markt werd in Engeland in elkaar gezet en verscheept naar Santiago, waar hij in 1872 in elkaar werd gezet. Vlak bij de Mercado, liggen nog twee mooie koloniale gebouwen: de Posada del Corregidor (herberg van de corregidor), aan Esmeralda 749. Dit twee verdiepingen hoge huis uit 1750 is een typisch voorbeeld van een Chileens koloniaal huis, met lemen muren, houten deuren en een groot balkon. Het huis herbergt tegenwoordig een culturele instelling en is geopend van ma.-vr. 10.00-13.00 uur, 14.00-19.00 uur; za 10.00-14.00 uur Een blok verder, op de hoek Mac-Iver/ Santa Domingo staat het grotere Casa Manso de Velasco, een koloniaal herenhuis uit 1730. Wanneer we terugkeren naar het Parque Forestal komen we bij het grote Palacio de Belles Artes, met musea voor de schone kunsten. Aan het eind van het park bereik je de Plaza Baquedano (metrostation), vertrekpunt van wandeling nr. 3.

Wandeling 3: Plaza Baquedano – Barrio Bellavista – Cerro San Cristobal/Parque Metropolitano – Parque de las Esculturas – Providencia

Deze wandeling start op de Plaza Baquedano. Via de brug over de Mapocho leidt de Calle Pio Nono naar de kunstenaarswijk Bellavista aan de voet van Cerro San Cristobal, door sommigen wel het ‘Montmartre van Santiago’ genoemd, maar dat is overdreven. Bellavista is de oorspronkelijke uitgaanswijk van Santiago en heeft een groot aantal restaurants, galeries en gezellige cafés. Aan de voet van de Cerro San Cristobal ligt ‘La -Chasconada’, het huis van de dichter Pablo Neruda. Tegenwoordig is het het hoofdkwartier van de ‘Fundación Neruda’, en worden er boeken en een kunstverzameling van Pablo Neruda tentoongesteld; er worden rondleidingen van een uur gegeven (reserveren noodzakelijk, 97778741; web-site: www.uchile.cl/neruda). Aan het eind van Pio Nono bereik je de heuvel van San Cristobal, dat geheel is ingericht als park, het Parque Metropolitano. Een bezoek aan deze heuvel is erg de moeite waard, vooral bij helder weer, omdat je vanaf de top een schitterend uitzicht hebt over de hele stad en over de Andes in het oosten. Het park zelf is ook erg mooi, en herbergt vele attracties. In het weekend is het een van de populairste recreatiegebieden in de stad. Door en over het hele park voert een combinatie van tandradbaan (funicular) en kabelbaan (teleferico); maar je kunt ook stukken lopen of de top via de weg bereiken. De tandradbaan voert langs de dierentuin (halte) naar de top van de Cerro San Cristobal, en is in bedrijf van ma.-vr. 10.00-19.00 uur, en za.-zo. 10.00-20.00 uur. De San Cristobal is met 860 m de hoogste top. Op de top staat een reusachtig Mariabeeld, dat hier in 1908 is neergezet. De heuvel was destijds geheel onbegroeid, maar is sindsdien grotendeels herbebost. Via de kabelbaan (zelfde tijden) kun je verder naar de andere kant van het Parque Metropolitano (dinsdags is de kabelbaan voor onderhoud gesloten). Bij de sector Tupahue bevinden zich restaurants, een prachtig openluchtzwembad (ma.-zo. 10.00-19.00 uur), de Casa de Cultura (een kunstgalerie), de Mapulemu botanische tuin (open van 8.30-18.00 uur; vrije toegang, vergane glorie) en de Enotheek (wijnmuseum) van Santiago. Met de kabelbaan of te voet kun je weer afdalen naar de zuidvoet van de heuvel. De Avenida Pedro de Valdivia voert weer terug naar de Rio Mapocho en de Avenida Providencia (metro, bus). Langs de Rio Mapocho is het beeldenpark, Parque de los Esculturas, de moeite van een bezoek waard, met een grote verzameling moderne beeldhouwkunst. De wandeling eindigt in de luxe winkel- en zakenwijk Providencia. Tussen metrostations Pedro de Valdivia en Manuel Montt is hier de SERNATUR (Oficina de Turismo) gevestigd.