Het eiland speelt de hoofdrol in de roman Kapitein Corelli’s mandoline van Louis de Bernières. Het romantische verhaal dat ook verfilmd is met Nicolas Cage en Penelope Cruz in de hoofdrollen, speelt zich af tegen de achtergrond van de Tweede Wereldoorlog en het verzet van de eilandbewoners. Het is aardig om dit boek te lezen om de sfeer te proeven. De dapperheid en trots van de Kefaloniërs en de eigenschap te overleven in moeilijke omstandigheden is in Griekenland spreekwoordelijk en komt in deze roman ook nadrukkelijk naar voren. Opnames voor de film hebben onder meer plaats gevonden op het strand van Sami.

Het mooie eiland met zijn grillige vorm en overweldigende natuur heeft altijd al aantrekkingskracht uitgeoefend op beroemdheden. De filhelleen Lord Byron, bijvoorbeeld, schreef in 1821 zijn (onvoltooide) meesterwerk Don Juan op dit eiland voor hij ten strijde trok om met de Grieken mee te vechten tegen de Turken. Nog steeds is Kefalonia zeer in trek bij royalty en bekend volk. Onder anderen de leden van het Noorse koningshuis gaan er graag op vakantie.

De natuur op Kefalonia is heel bijzonder. Het Aenosgebergte is op het hoogste punt 1628 m. en is vanaf het vasteland van Griekenland te zien. Op de hellingen groeit een sparsoort die alleen op dit eiland voorkomt, de Abies Cephalonica. Het hele gebergte is daarom uitgeroepen als nationaal park. In dit gebied komen veel zeldzame bloemen- en plantensoorten voor. Op de hellingen grazen wilde paarden.

Ook zijn er veel bronnen en boven- en ondergrondse meren. Een van die meren, Avythos, is zo diep dat de Kefaloniërs het bodemloos noemen. Het bekende meer van Melissani ligt voor een deel in een grot waar het zonlicht in doordringt en zorgt voor een sprookjesachtige lichtinval Met een bootje kan over het meer gevaren worden.

Door het bergachtige karakter van het eiland is er niet veel plek om landbouw te bedrijven. Veel inwoners zijn daardoor in het verleden geëmigreerd. Er worden voornamelijk olijven, druiven, citrusvruchten en amandelen verbouwd. Specialiteit op Kefalonia is de witte Robolawijn en de zoete lekkernij Mandoles. Op het eiland wordt veel kaas geproduceerd, vooral in de dorpen rond Agia Efimia. In de bergen grazen veel geiten en van hun melk wordt féta, mizíthra (een zachte witte kaas), kefalotíri (die gebruikt wordt in warme gerechten, o.a. saganáki) en de harde gele kaassoort graviéra gemaakt. Ook de honing is er van uitstekende kwaliteit.

In Kefalonia is men dol op muziek maken. De Italiaanse invloed is in de volksmuziek duidelijk te horen. De mandoline is het favoriete instrument om de traditionele liefdesliederen, de kantades, te begeleiden. Er worden ook altijd veel concerten gegeven en eind augustus zijn er grote muziekfestivals in de hoofdstad Argostoli en in Lixouri.

Ook de architectuur doet veelal een beetje Italiaans aan. Op dit eiland is het ver zoeken naar de typische witgekalkte huisjes. Vaak zijn de woningen namelijk in allerlei kleuren geschilderd. De architectuur is heel typisch voor dit eiland en heeft Italiaanse trekjes. Helaas heeft de aardbeving van 1953 ook flink huisgehouden op Kefalonia, maar veel gebouwen zijn in de oude stijl hersteld.

Kefalonia in het kort:

# Oppervlakte: 781 km2

# Kustlijn: 250 km

#Inwoners: ca 40.000

#Hoofdstad: Argostoli

Argostoli en omgeving

De hoofdstad van Kefalonia ligt in het zuiden van het eiland in de luwte van de baai die dezelfde naam als de stad draagt. Argostoli heeft veel te lijden gehad van de aardbeving in 1953 waardoor veel oude gebouwen verloren zijn gegaan. Het is een moderne Griekse stad waar goed gewinkeld en gegeten kan worden. Op het grote Vallianouplein wordt ’s avonds flink geflaneerd door de inwoners. Aan het plein staat o.a. de Korgialenios bibliotheek waarin het Historisch en Cultureel museum gevestigd is. De permanente expositie geeft goed weer hoe de mensen in het verleden op het eiland leefden.

Enkele markante bouwsels hebben de aardbeving wonderwel overleefd. De Drapanasboogbrug bijvoorbeeld die de Engelsen bouwden om de stad die aan een lagune ligt, beter bereikbaar te maken. Ook het oude witte kerkje, net na de brug, is erg mooi. Bij de ingang van de haven staat op een rondgebouwde toren de vuurtoren die na 1953 is herbouwd.

Iets buiten de stad ligt de lagune van Kathavotres waar zich een bizar natuurverschijnsel voordoet. Hier verdwijnen grote hoeveelheden zeewater in diepe scheuren in de grond. Het water passeert ondergronds het eiland en komt op andere plekken op het eiland, vaak kilometers verder, weer naar boven. 3 km. in zuidelijke richting ligt de grot van Gerasimos, de beschermheilige van het eiland. Nog een stukje verder liggen de mooie stranden van Makrys Gialos en Platys Gialos.

De schiereilanden

Tegenover de hoofdstad ligt het schiereiland van Paliki waarop de tweede stad van het eiland Lixouri ligt. Het is met een boot in 20 minuten bereikbaar vanuit Argostoli. Via de weg duurt het wat langer om er te komen. Ook deze stad, die een rijke muzikale traditie heeft, werd in 1953 grotendeels verwoest en weer opgebouwd. Een tocht rond dit schiereiland leidt langs veel groen en mooie dorpjes. 4 km van Lixouri ligt het wijndorp Mantzavinata, de streek waar de beroemde Robolawijn vandaan komt. In augustus worden hier wijnfeesten gehouden.

De stranden in het zuiden hebben rood zand. Vooral het strand van Xi staat hierom bekend. In het zuidelijkste puntje van Paliki bij het dorp Akrotiri rijst de rots Kounopetra uit de zee omhoog. Deze rots bewoog vroeger ritmisch heen en weer. Na de aardbeving van 1953 is deze onverklaarbare beweging afgenomen, maar nog wel waarneembaar. Het klooster Moni Kipoureon, even voorbij het dorp Chavriata richting kust, staat eenzaam op een steile witte rots in het zuidwesten van Paliki.

In het noordelijk gedeelte van Paliki is het de natuur die overheerst. Het is er bergachtig en dunbevolkt. Het dorp Kourouklata staat bekend als ‘het balkon van Kefalonia|. Van hieruit is het uitzicht over de baai van Argostoli spectaculair. Het uiterste noorden van het eiland wordt gevormd door het schiereiland Erissos. Op deze landtong ligt ook weer op een kleiner schiereilandje het pittoreske dorp Assos. Op de top hiervan staat een Venetiaans fort.

Fiskardo in het uiterste noorden is het enige dorp op het eiland dat niet door de aardbeving in 1953 verwoest is. Het is dus nog helemaal in de oude staat en daarom een grote toeristische trekpleister met een gezellige haven en veel gekleurde huisjes in de typische Kefalonische bouwstijl. Het centrum is autovrij. Aan de overkant is het buureilandje Ithaka te zien en in de zee wordt af en toe nog een monniksrob gespot. Rond het dorp liggen mooie, rustige strandjes. De route vanuit de hoofdstad naar Errisos is zeer mooi. Vooral de uitzichten op de baai van Mirtos zijn spectaculair. Het strand van Mirtos geldt als het mooiste van het eiland: spierwit strand, een azuurblauwe zee ingebed tussen steile rotsen.

Romantische meren

Het oosten van Kefalonia wordt beheerst door gebergte met prachtige uitzichten. Op ca 22 km van de hoofdstad liggen bij het dorp Haliotata de druipsteengrotten van Drogarati waar een wandeling doorheen gemaakt kan worden. Omdat de akoestiek in de grot fantastisch is, worden er soms concerten gegeven.

Sami, een gezellig moderne plaats, heeft de tweede grootste haven van het eiland. Hier meren veerboten aan die langs de Ionische eilanden varen. In de kerk van het stadje, is een bijzondere icoon uit de 17de eeuw te zien die wordt beschouwd als een van de belangrijkste religieuze kunstschatten van het eiland. Op de icoon staat Panaghia Glokofiloussa afgebeeld, de beschermheilige van de stad.

Het antieke Same was in de oudheid één van de vier belangrijkste stadstaten op Kefalonia. De Romeinen gebruikten de plaats als uitvalsbasis om de rest van Griekenland te veroveren. Dichtbij het huidige stadje liggen de ruïnes van het oude Same. Ook vlakbij aan de basis van de Aghi Fanendesheuvel ligt de plaats Rakospito. Hier zijn resten te zien van een Romeins gebouw. Er zijn ook mozaïeken gevonden waarvan de bekendste in het Archeologisch museum in Argostoli te zien is. Op de heuvel staat de ruïne van het 13de eeuwse klooster Aghi Fanendes.

In de omgeving van Sami liggen erg mooie stranden, waaronder dat van Antisamos. Op de stranden van Sami zijn in 2000 opnames gemaakt voor de film Captain Corelli’s Mandolin.

Op een paar kilometer van Sami liggen twee uiterst romantische meren waar het water van Katavothres weer naar boven zou komen. Het zijn de meren van Karavomylos dat in een zeer groene omgeving ligt en van Melissani. Dit laatste meer ligt gedeeltelijk in een grot. Ooit stortte het dak van de grot in en het zonlicht dat nu door de grot doordringt zorgt voor een haast magische lichtinval. Het meer is met een bootje te bevaren.

Richting het schiereiland Erissos in het noorden ligt ten slotte nog Agia Efimia aan een mooie baai recht tegenover Ithaki dat vanuit deze plaats per boot te bezoeken is. Het is een geliefde plek voor zeilers en heeft een gezellige haven. Er zijn veel authentieke dorpjes in de omgeving, waaronder Makriotika.

Volgt u vanaf de hoofdstad de weg in zuidoostelijke richting dan komt u langs de wijngaarden en de vruchtbare vlaktes van de streek Livathos. Op 8 km van Argostoli ligt de 13d3 eeuwse burcht Agios Georgios uit de Venetiaanse tijd. Nog een stuk verder aan de zuidkust ligt het mooie zandstrand van Lourdata. Het dorp Vrachata daarboven ligt aan de voet van het Aenosgebergte. In het uiterste zuidoosten liggen nog de toeristische badplaatsjes Skala en daarboven Poros. Op dit hele stukje kust zijn goede stranden te vinden. Aan de rand van het eerste dorp is een Romeinse villa te zien met mooie mozaïeken. Vanuit Poros is het eiland Zakynthos te zien.