Fietsers kunnen vanuit het plaatsje gemakkelijk een rondrit maken door zuidelijk Istrië. Rustzoekers vinden bij particulieren het onderdak waar ze op uit zijn met de toeristische attracties van het schiereiland onder handbereik. En al kent Vodnjan dan geen massatoerisme, de bezoeker treft er zaken aan die zeer de moeite van het bekijken waard zijn.

De Sv. Blažkerk, met zijn 25 meter hoge koepel is de hoogste in Istrië, de klokkentoren, 60 meter hoog, is de hoogste van het gehele schiereiland. Op deze plaats stond tot 1760 een vroegromaanse kerk. Een deel van het altaar in de huidige kerk is daaruit afkomstig en werd omstreeks 1321 vervaardigd. De kerk herbergt diverse kunstschatten waaronder een schilderij van de Italiaanse schilder Contarini uit 1598: het laatste avondmaal. Veel kunstig houtsnijwerk en een grote verzameling relikwieën maken de kerk uit de 18e eeuw tot een bezienswaardigheid, interessant genoeg voor een bezoek.

Het verwonderlijkste van alles zijn de ‘mummies van Vodnjan’, gebalsemde lichamen, onder wie de stoffelijke resten van de heilig verklaarde Nicolosa (1465-1512) en van priesters die in deze omgeving werkten. Veel kerken en kapellen zijn verloren gegaan door gebrek aan geld voor het onderhoud ervan.

Vroeger was Vodnjan een welvarende plaats, de laatste eeuw trokken veel inwoners naar elders, naar economisch aantrekkelijker plaatsen. Het aantal kerken en kapellen liep daardoor terug van meer dan 30 aan het einde van de 19e eeuw naar (het nog steeds, voor een plaatsje van deze omvang, indrukwekkende aantal van) 18. Een bezoek aan het voormalige Betikapaleis dat thans als museum dienst doet en waar veel oude kunst uit de afgebroken kerken en kapellen is ondergebracht, is voor de liefhebber daarvan zeer de moeite waard.