Boven u kunt u glimpen opvangen van overhangende rotsen en afgelegen steile rotswanden, en groepjes bomen en planten rijzen tevoorschijn vanuit geheimzinnige kloven. Hua Shans ontzagwekkende pieken zijn adembenemend. Hua Shan, op zo’n 120 km van de oude hoofdstad Xi’an in de provincie Shaanxi, is het resultaat van dramatische tektonische bewegingen van miljoenen jaren geleden en is een van China’s gevaarlijkste bergen. Hoewel hij een oppervlakte van niet meer dan 150 km² beslaat, telt Hua Shan niet minder dan 70 pieken en kammen.

De meest in het oog lopende pieken zijn de noordelijke, zuidelijke, oostelijke, westelijke en centrale piek – als de bloemblaadjes van een lotusbloem reiken ze naar de hemel. Deze vijf dominerende pieken zien uit over de Wei- en de Gele Rivier in het noorden en omvatten het Qinling-gebergte in het zuiden.

Met een hoogte van 2160 m is de Zuidpiek (nán fêng) de hoogste van de vijf. Zijn grootste rivalen zijn de Oostpiek (dong fêng) en de Westpiek (xî fêng). De Middenpiek (zhong fêng), ook Jaden Maagd-piek (yùnü  fêng) genoemd, en de Noordpiek (bei fêng) zijn iets minder rijzig, maar even mooi. ‘s Ochtends vroeg en ‘s avonds laat zijn deze granieten pieken in mistflarden gehuld, die er een romantische en geheimzinnige sfeer aan verlenen.

Alle vijf de pieken zijn te voet te bereiken, en zelfs voor de luisten onder ons – per kabelbaan. De door Oostenrijkers gebouwde kabelbaan heeft zijn beginpunt aan de “voet” van Hua Shan en brengt bezoekers naar de Noordpiek.

Vanaf de Noordpiek kunt u te voet verder naar de andere vier pieken en uitkijkpunten. Hua Shan vormde door de eeuwen heen de inspiratie voor veel lyrische poëzie, die we hier en daar ook in de rotsen gegrift zien. Dichters en hun muzen hebben onder zijn granieten poorten geslenterd, geliefden hebben elkaar gekust onder de afhangende wilgen en onder de beschutting van stenen paviljoens aan de toppen. Helden bezochten deze rotswanden, kluizenaars vonden er afzondering en legenden kwamen er tot bloei.

De berg heeft de verbeelding van generaties bezoekers geprikkeld, waarvan de interessante namen die aan de rotsen en kammen op Hua Shan zijn gegeven, kunnen getuigen – lieflijke namen als Lotusbloemgrot of Watervalgrot. Kammen hebben namen als Blauwe Draak, Vliegende Vis en Zwarte Tijger. Bergterrassen zijn Perzikbos en Wilde Gember gedoopt, naar het fruit of de plant die hier de warmere jaargetijden opluisteren.

Er zijn acht rotsen: Uitzicht over de Wei-rivier (fuwèi yá), Aanraking van het Oor (cï’er yá), Torenend in de Wolken (chongxiïo yá), Zelfopoffering (sheshên yá), Ontsnapping aan het Keizerlijk Edict (bìzhào yá), Heldere Ster (míngxîng yá), Zon en Maan (rìyuè yá) en Hand van de Onsterfelijke (xiïnzhang yá). Er zijn ook acht uitzichtplat-forms met kleurrijke namen als de Drie Keizers (sïnhuáng tái), Bijeenkomst der Onsterfelijken (jùxiïn tái) en Purperen Damp (ziqì tái). Ze zijn in traditionele stijlen gebouwd, in harmonie met het natuurschoon van het gebied. Vanuit ieder gezichtspunt is het uitzicht mooi.

Bergbeekjes meanderen langs de vele grillige spelingen van het metamorfe gesteente. Het water stroomt uit in een dramatische Qingke-waterval (qîngkê píng), ca. 10 km van de monding van het dal.

Beklimming van de Noordpiek

Een bezoek aan Hua Shan kan één, twee of zelfs drie dagen duren. Er zijn twee manieren om de berg op te gaan. De kabelbaan be-reikt de top van de Noordpiek in 10-15 minuten, of u kunt de trappen volgen die de Noordpiek op leiden.

Om op één dag zoveel mogelijk pieken te zien maar tijd en energie te sparen kunt u het beste de kabelbaan naar de Noordpiek nemen en vandaar verdergaan naar de andere pieken. De vijf pieken liggen ongeveer een uur wandelen uit elkaar, maar als u iets meer tijd hebt en uw hart tegen een stootje kan, lees dan verder voor de uitzichten die u gemist zou hebben als u de snelle en gemakkelijke route zou hebben genomen.

De Noordpiek wordt ook de Wolkenplatform-piek (yúntái fêng) genoemd, vanwege de drie rotsen eromheen. Slechts één smal paadje voert in zuidelijke richting naar de Aanraking van het Oor Rotswand.

De klim naar de top van de 1614 m hoge Noordpiek begint geleidelijk genoeg, maar u bent dan nog maar net begonnen aan een 6 km lange klim die meer dan 3000 treden omvat. De meeste treden zijn in goede staat, en hoewel sommige horizontale kerven zijn die voor treden moeten doorgaan, bieden kettingen steun bij de beklimming. In een rustig tempo neemt de klim gemiddeld 2 à 3 uur in beslag. De route biedt diverse gelegenheden om uw krachten te beproeven, Ladder naar de Hemel (shàngtiïn tî), Zon en Maan-rotswand en de taaie drakenvormige kam voor de Westpiek, de zogeheten Mosgroene Draken-kam (cïnglóng ling).

Na de eerste 500 treden is er een platform – gelukkig niet het enige – waar u uit kunt rusten en u de stilte in u op kunt nemen. Op een zonnige dag tekenen de zonnestralen dramatische licht-en-schaduweffecten op de rotswanden. Eindeloze treden zoeken zich een weg tussen bomen, steenblokken, welig groen door en over kabbelende beekjes. U bent in de onderbuik van een deinende kloof terechtgekomen.

Met elke stap ontvouwen zich nieuwe fascinerende uitzichten op het omringende landschap. De wolkenkrabbers van New York of Shanghai zijn eetstokjes vergeleken met de overweldigende schoonheid van Hua Shan.

Als u uw duizendste trede beklimt, zullen uw benen ernstig beginnen te protesteren tegen de zware inspanning waaraan u ze onder-werpt, maar negeer het spottende gegons van de kabelbaan boven u. Concentreer u liever op het betoverende uitzicht. Rotsen vol grotten wisselen af met bosrijke dalen, en afhankelijk van het jaargetijde kan het gebeuren dat u op een kleine waterval stuit, waar u een duik kunt nemen en kunt af-koelen.

Als u bij een eettentje komt dat door een mollige dorpeling wordt bemand, weet u dat u bijna halverwege bent. Er zijn krukjes en tafeltjes waar u kunt gaan zitten en op adem kunt komen zonder dat u tot iets verplicht bent. Denk eraan dat hapjes en drankjes duurder worden hoe hoger u op de berg komt.

De dorpelingen in deze eetstalletjes klimmen de Noordpiek elke dag op en af. Als u hen over uw uitgeputte toestand vertelt, zullen zij u troosten met de mededeling dat u veel beter af bent nu u de berg op klimt dan als u omlaag zou gaan, omdat uw knieën dan tweemaal zo zeer doen.

Rust goed uit, want wat u nog te wachten staat is tamelijk beangstigend. Vóór u liggen drie verschillende routes, de ene nog vermoeiender dan de andere. Ze zijn allemaal zo onbehaaglijk steil dat u onderweg moeilijk zult kunnen rusten om een slok water te nemen of uw benen te strekken. Waar u ook voor kiest, vertrouw op de roestige leuningen langs de treden en ga zo nodig op handen en voeten naar boven.

Hoewel u halverwege de Noordpiek bent, was dat laatste stel steile treden nog maar een voorproefje. Een langere trap van 1500 treden, het pad door de Huangfu-bergpas, wacht u op een grote heuvel die door de plaatselijke bewoners Schildpad met een Steen op de Rug (guî bêi shí) wordt genoemd. Tijgers en zwarte beren maakten eens de zuidelijke hellingen onveilig. Tot de schuwe bewoners van Hua Shan behoren berggeiten, slangen, eekhoorns en, op de Westpiek, ezels.

Heeft men de horde van de Schildpad met een Steen op de Rug eenmaal genomen, dan komt het eindstation van de kabelbaan in zicht, glanzend als een kampioenstrofee. Er hangen mensen rond aan de voet en op de top van Hua Shan. Weldra komt het gebabbel van mensen in de plaats van het getjirp van vogels. Het gegons van de kabelbaan wordt luider en overstemt het gekabbel van het water.

Op Hua Shan is de natuur de beste metgezel. Tussen berg en dal heerst een weldadige rust. Geen wonder dat veel confuciaanse denkers en taoïstische meesters naar Hua Shan kwamen om te mediteren en hun leer te verfijnen.

Zonsondergang is even luisterrijk gezien vanaf de Noord- als vanaf de Westpiek. Beloon uzelf na al die vermoeiende inspanningen met een uitgebreid maal in het North Peak Hotel.

Kiekeboe

Het gezegde: “De morgenstond heeft goud in de mond,” geldt beslist op Hua Shan. Als u uitslaapt, zult u een zonsopgang missen die een feest is voor de zintuigen. Zo tegen 6 uur ‘s ochtends strelen de warme zonnestralen uw huid die koel is van de frisse ochtendbries. Langzaam ontdooit u, alsof u net uit een sluimer ontwaakt. Misschien zullen uw pijnlijke spieren de ochtend na uw Hua Shan-klimpartij wat meer overreding vergen om de ochtend door te komen. De Oostpiek, soms ook aangeduid als Piek die op de Zon Uitkijkt (cháoyáng fêng), heeft zelfs een uitkijkplatform voor zonaanbidders.

Ga vroeg van start als u de rest van de pieken wilt bezoeken, om nog maar niet te spreken van de vele kammen, grotten, paviljoens, sculpturen, inscripties, boeddhistische en taoïstische tempels, zoals de Yuquan- (yùquán yuàn) en de Xiyue-tempel (xîyuè miào).

Hua Shans hoogste punt is de Zuidpiek of Dalende Gans-piek (luòyàn fêng). Langs deze piek voert een pad met plankieren waarlangs ijzeren kettingen hangen, de avontuurlijke of overmoedige bezoeker een zenuwslopend pad op. Flarden van wolken drijven over een fantastische horizon van bergketens en verre rivieren.

Op de Westpiek, vóór de Cuiyun-tempel (cuìyún gong), ziet u een grote lotusvormige rots, Lotus-piek (liánhuï fêng) genaamd. Naast de tempel staat een andere rots met een diepe spleet erin die Rots door een Bijl Gespleten (fupî shí) wordt genoemd. Volgens de legende zou een jongeman met de naam Chen Xiang een reusachtige bijl hebben gebruikt om de berg in tweeën te slaan om zijn moeder te redden. De noordwestzijde van de Westpiek gaat zo steil omlaag dat hij met een scherpe bijl gekloofd lijkt te zijn, vandaar de naam, Fatale Klip. De oostkant is dichtbegroeid met bos.