Trogir is door middel van bruggen verbonden met zowel het vasteland als met het eiland Čiovo, dat in feite een buitenwijk van Trogir geworden is. Ook hiervan gaat de geschiedenis ver terug, het is eeuwenlang een verbanningsoord geweest. De Romeinen die het eiland van de Grieken overnamen en het Tragurium (geiteneiland) noemden, stuurden er hun misdadigers, afvalligen en politieke tegenstanders heen. Toen er in de 5e eeuw een klooster werd gebouwd werd dit gezien als een soort toevluchtsoord en ook als zodanig gebruikt. Lange tijd werden er toen zieken en vooral melaatsen heen gestuurd. Trogir wordt bezocht om zijn oude binnenstad, ontstaan onder Grieks, Romeins en Turks bestuur.

Toen de Venetianen de stad in 1420 veroverden, werd daar weinig aan veranderd en het is allemaal goed bewaard gebleven. Aan het oude centrale plein Trijaka ligt de door (onder andere) bouwmeester Radovan gebouwde Sv. Lovrincakathedraal, genoemd naar St. Laurentius, de schutspatroon van de stad, u zult hem vele malen in allerlei gedaanten ontmoeten. De kathedraal moet u zeker bezoeken, er zijn vele kunsthistorische werken te bewonderen, mede veroorzaakt door het feit dat Trogir veel vooraanstaande kunstenaars op velerlei gebied heeft voortgebracht. Het zal u opvallen dat de prachtige klokkentoren verschillende bouwstijlen vertegenwoordigt. Niet zo vreemd als u bedenkt dat men in 1405 met de bouw ervan begon en de toren pas in 1598 werd voltooid.

In vroeger dagen werden misdadigers aan de toren vastgebonden waarbij het iedereen vrij stond hen op zijn of haar manier te bespotten. Verder vindt u aan het plein het 14e-eeuwse raadhuis (dvor) en Čipikopaleis, ooit de woonplaats van de adellijke
Čipikofamile. Het familiegraf bevindt zich in de Sv. Ivan Krstiteljkerk uit de 13e eeuw. In de directe omgeving van het plein zijn nog diverse andere monumentale bouwwerken te bewonderen, waarvan er enkele als museum zijn ingericht, zoals het benedictijnenklooster uit 1064. Dit klooster is sinds zijn inwijding bewoond geweest. In het klooster vindt u onder andere een Grieks marmeren reliëf met een afbeelding van Kairos, de Griekse god van het gunstigste moment, dat stamt uit de 1e eeuw voor onze jaartelling. Het is een kopie van het reliëf dat omstreeks 350 jaar v.Chr. werd vervaardigd door de Griekse kunstenaar Lysippos. De driebeukige Sv. Barbarakerk is de oudste kerk in Trogir, deze werd gebouwd in de 9e en 10e eeuw.

De binnenstad van Trogir, met z’n kronkelende, soms bijna overdekte nauwe straatjes met eeuwenoude keien, wordt niet ten onrechte een openluchtmuseum genoemd. Al heeft de stad in de Tweede Wereldoorlog zwaar te lijden gehad van bombardementen, dat is er nu nog nauwelijks aan af te zien. De UNESCO riep de oude stad uit tot cultureel werelderfgoed van de mensheid.