Onder Menem gebeurde van alles wat Perón had verboden. Domingo Cavallo, minister van Economie en geschoold op de Harvard Universiteit was een voorstander van de vrijemarkteconomie. De nationale munt, de austral, werd in 1992 gekoppeld aan de dollar om de burger en het bedrijfsleven vertrouwen te geven, en kreeg weer de naam van peso. Grote staatsbedrijven werden in snel tempo geprivatiseerd. Bijvoorbeeld de vliegtuigmaatschappij Aerolineas Argentinas, de nationale trots, werd verkocht aan Iberiá. De oliemaatschappij YPF, Telecom, allemaal kwamen ze onder de hamer. Onrendabele spoorlijnen werden opgeheven. De protectiepolitiek van Perón bestond niet meer en de importbeperkingen werden verminderd.

Vanaf 1994 zat de economie van Argentinië in de lift. Maar in sociaal opzicht veranderde er niet veel. Het was nu wel een stabiel land geworden en het werd steeds rijker, maar daarvan profiteerden niet de laagste bevolkingsgroepen en de zwakkeren in de samenleving. Ook was de regering-Menem verwikkeld in allerlei corruptieschandalen en familiedrama’s. Jarenlang werd de ruzie na de echtscheiding tussen zijn ex-vrouw, Fatima Zulema en Menem in het openbaar uitgevochten.

Door grote druk op zijn partij veranderde het parlement in 1994 de kieswet, zodat een president toch aan een tweede ambtsperiode kon beginnen. Nu niet meer voor zes jaar maar voor vier jaar. Menem stelde zich verkiesbaar en won in 1995 opnieuw de verkiezingen. Het volk gaf hem het voordeel van de twijfel. Hij zou Argentinië regeren tot 1999. Tot aan de verkiezingen in 1999 kon Menem de werkloosheid, de economische crisis en de corruptie niet onder controle krijgen. De peso was door de koppeling met de dollar erg duur geworden en daardoor stagneerde de export. Brazilië had nl. zijn munt met 40% gedevalueerd en de dollar was wereldwijd in waarde gestegen. Argentinië prees zichzelf uit de markt: het land werd te duur.

In oktober 1999 waren er nieuwe presidentsverkiezingen en zij werden gewonnen door de oppositie. Fernando De la Rúa, lid van de UCR (de partij van Alfonsín) werd president.