De Eland (Noors: Elg) is de grootste van de hertensoorten en heeft de afmetingen van een klein paard. Het mannetje draagt een gewei, dat bij oude dieren kan uitgroeien tot enorme afmetingen. Elanden leven in bossen en moerasgebieden, doorgaans alleen, en in de winter in kleine groepjes. De eland, die in Scandinavië in de 19e eeuw door de jacht bijna was uitgestorven, komt nu weer in grote aantallen voor. Er leven naar schatting 400.000 dieren in heel Scandinavië, waarvan jaarlijks een kwart wordt afgeschoten. De grote geweien van volwassen mannetjes zijn een begeerde jachttrofee. Hierdoor zijn Elandmannetjes ouder dan 6 jaar een zeldzaamheid geworden, en komen oudere dieren vrijwel alleen voor in de nationale parken, waar de dieren bescherming genieten. Een eland kan tot 20 jaar oud worden. Ondanks de grote aantallen is de kans dat u een Eland tegenkomt niet groot (tijdens onze reizen gemiddeld 1 à 2 keer per reis). Het zijn schuwe dieren, die zich snel uit de voeten maken na een ontmoeting. Vooral in de winter zijn elanden eenvoudiger in het wild te observeren dan in de zomer, maar helaas komen er enkele duizenden om iedere winter door aanrijdingen met auto’s en treinen. Vanuit diverse plaatsen worden elandsafari’s georganiseerd naar de gebieden waar de elanden zich ‘s?winters ophouden. Door de groepjes klein (maximaal 8 personen) te houden worden de elanden niet verstoord.
Tip: wie in het wild geen Eland is tegengekomen kan op diverse plaatsen een bezoek brengen aan een ‘Eland-farm’ of een dierentuin, om enkele van deze prachtige dieren te kunnen zien.