Tijdens het Congres van Wenen (1814-1815) werd het Britse gezag over Afrika’s zuidwestpunt erkend. Enkele jaren later stuurde Groot-Brittannië vijfduizend onderdanen naar Cape Colony. Zij dienden zich op het platteland te vestigen als menselijke buffer tussen bevolkingsgroepen. De helft van deze groep liet het platteland achter zich en vestigde zich in Kaapstad, dat zij Cape Town noemden. Economie en winsten waren kernwoorden voor de Britten. Zij zochten daarom ertsen en startten industrialisatie van het gebied. Als gevolg hiervan domineerden zij financiën, handel en politiek. Boeren wantrouwden de Britten en hun intenties, voelden zich onderdrukt en keerden terug naar hun boerderijen.