Roggen, octopussen, morenen, inktvissen en kleurige papegaaivissen komen algemeen voor en zwaardvissen, tonijnen en marlijnen bereiken in deze regionen enorme afmetingen. Ook andere organismen zoals krabben, zeepaardjes, zeekomkommers en allerlei sponzen zijn er in overvloed. De dieren worden aangetrokken door de constante temperatuur, het voedsel en de kwaliteit van het zeewater dat hier nog vrij goed is. Dankzij de Golfstroom weten ook Afrikaanse en Amerikaanse vissoorten de eilanden te vinden.

Vliegende vissen en zeeschildpadden zijn soms te zien vanaf de veerboten tussen de eilanden. Hetzelfde geldt voor walvissen en dolfijnen waarvan 26 soorten in de Canarische wateren gesignaleerd zijn (onder andere grienden, tuimelaars en potvissen). Ten noorden van Fuerteventura rond Isla Los Lobos leven scholen hamerhaaien.

Landdieren

Op het land is het dierenleven heel beperkt door de droogte en schrale begroeiing. Sommige soorten worden met uitsterven bedreigd. Het best vertegenwoordigd zijn de amfibieën (kikkers) en reptielen. Gekko’s en hagedissen kunnen je pad kruisen, waaronder de kleine Atlantische hagedis die alleen op de Canarische Eilanden voorkomt. Deze koestert zich graag in de zon, op stenen en tuinmuurtjes. Volwassen mannetjes zijn bijna helemaal zwart en hebben groene vlekjes op hun flanken, de vrouwtjes zijn bruin.

Recentelijk werd de Gran Canaria hagedis geïntroduceerd op Fuerteventura. Deze worden groter, tot zeventig centimeter lang. Slangen komen niet voor (behalve in de dierentuin), schorpioenen evenmin. Wel allerlei spinnen en insecten.

Met uitzondering van de vleermuis heeft Fuerteventura geen inheemse zoogdieren. In het wild leven konijnen, egels, (spits)muizen en ratten, nazaten van dieren die de kolonisten bedoeld of onbedoeld meebrachten. In de jaren zestig van de twintigste eeuw volgden de Barbarijse grondeekhoorns (Atlantoxerus getulus), afkomstig uit Noord-Afrika. De boeren zijn er niet blij mee want de diertjes hebben het voorzien op de landbouwgewassen. Intussen hebben deze knaagdieren zich met hart en ziel opgeworpen als toeristenattractie: ze eten zo uit je hand. Het voeren van de dieren schijnt niet verstandig te zijn maar de verleiding is groot. Je maakt ze vooral blij met fruit en (ongezouten) noten; van koekjes en chips krijgen ze alleen maar dorst.

Gedomesticeerd zijn behalve katten en honden (de temperamentvolle bardino komt van Fuerteventura) ook ezels, paarden, dromedarissen, een paar varkens en schapen en natuurlijk geiten, de belangrijkste vlees- en melkleveranciers. Deze halfwilde dieren (er zijn er zo’n 75.000, op het eiland, verdeeld over dertig verschillende types) zie je overal rondscharrelen, vooral in het zuiden. Ze leven praktisch van ‘niets’ maar worden als dat nodig is bijgevoerd door de geitenboeren. Een beetje geit produceert tot 750 liter melk per jaar. Van de rijke melk wordt de voortreffelijke Fuerteventura (Majorero) geitenkaas gemaakt.

Veel vogels

Voor vogelliefhebbers kan Fuerteventura heel interessant zijn. Bij enkele ongerepte moerassen en saliñas langs de kust is het een gekwetter van jewelste. Verschillende vogelsoorten, zowel migranten als permanente bewoners, strijken er graag neer. Er zijn verder weinig natuurlijke drinkplaatsen voor de vogels. Ze zoeken vaak de hellingen van de barrancos op maar ook tuinen in dorpen en steden.

Rotsige kustdelen vormen een domein voor plevieren, reigers, de geelpootzeemeeuw en allerlei strandlopers. Op de lavavlaktes leven woestijnvinken, renvogels, verschillende soorten duiven en klapeksters. Met een beetje geluk zie je ook de hop met z’n grappige kuif, de zwartbuikzandhoen en de nimmerzat (een soort ooievaar).

Zeldzamer zijn de schuwe Fuerteventura roodborsttapuit, een vogeltje dat alleen op dit eiland voorkomt en de mooie trompetgoudvink. Roofvogels zijn er ook waaronder valken, visarenden, de zeldzame kraagtrap (Houbara trapgans) en de Egyptische gier die bergachtige gebieden verkiest.

Goede locaties om vogels te spotten zijn onder andere Embalse de Los Molinos, Embalse de las Peñitas en Isla de Lobos waar pijlstormvogels nestelen (april tot september).