Metáxa, Oúzo en Tsípouro of rakí zijn dé nationale sterke dranken. Ze mogen ook zonder vergunning geschonken worden. Metáxa is te vergelijken met cognac en is in verschillende kwaliteiten (sterren) verkrijgbaar. Oúzo is een anijsdrankje. De bekendste Oúzo komt van het eiland Lesbos. Sinds kort mag de Oúzo alleen nog maar in Griekenland worden gefabriceerd, net als jenever alleen nog maar in Nederland gemaakt mag worden. Tsípouro of rakí is dan weer te vergelijken met jenever. Het wordt gemaakt van de droesem van de wijndruiven. Iedere boer op het platteland die over een speciale vergunning beschikt stookt zijn eigen tsípouro. In oktober zijn er overal rakí-feesten waar de eerste 'oogst? wordt uitgeprobeerd, uiteraard met het nodige voedsel erbij.

Retsína is de bekendste Griekse wijnsoort en bestaat al sinds de Oudheid. De typische harssmaak is min of meer bij toeval ontstaan. De kruiken waarin de wijn werd bewaard, werden vroeger dicht gemaakt met hars. Toen die hars per ongeluk in de wijn terecht kwam, bleek dit eigenlijk best lekker te smaken. Retsína werd een zeer populaire drank in het Byzantijnse Rijk. Door de typische harssmaak moet men Retsína leren drinken. Niet iedereen is er een liefhebber van.

Minder bekend is dat er in Griekenland uitstekende wijnen worden geproduceerd. De meeste zijn heel eenvoudige, maar daarom niet minder verrukkelijke landwijnen (tipikós oínos) die in restaurants als huiswijn geschonken worden. Ook op de eilanden wordt veel wijn geproduceerd. De wijnen van Santorini, Kreta, Kefalonia en Paros worden steeds gekender. Heel bekend is de zoete Samoswijn en de dessertwijn Mavrodaphné die uit de omgeving van Patras komt, maar ook op Kefalonia wordt geproduceerd. Rhodos is dan weer vermaard om zijn cider van de wijncoöperatie C.A.I.R.

Griekenland kent ook eigen bier en frisdrank. Mýthos is het bekendste nationale bier en Ívi het bekendste Griekse frisdrankenmerk. Frisdranken zijn er trouwens van legio lokale merken te krijgen. Meestal in de smaken citroen (Lemonáda) en sinaasappel (portokaláda). Op het eiland Chios, bijvoorbeeld, wordt de overvloed aan citroenen, mandarijnen en sinaasappels verwerkt in een eigen frisdrank Kámpos.