Bij het kruispunt ten zuiden van Mozaga staat dit vijftien meter hoge monument, precies op het geografische middelpunt van het eiland. Het is César Manriques eerbetoon aan de naamloze, hardwerkende boeren van Lanzarote. De constructie bestaat uit oude watertanks van afgedankte vissersboten, aan elkaar gelast en wit gespoten door Jesús Soto in 1968. Wie genoeg fantasie heeft zal er misschien een boer in herkennen met zijn onmisbare metgezellen: de ezel en de dromedaris.

Manrique zag de moderne ontwikkelingen in de landbouw met lede ogen aan en wilde de boeren een hart onder de riem steken en aansporen hun tradities te bewaren. Het monument zelf is niet bepaald traditioneel te noemen en was destijds nogal omstreden, zeker onder de boeren. Nu is iedereen eraan gehecht, zo lijkt het. Het strakwitte vormen van het monument contrasteren erg mooi met de omliggende lavaterrassen en dadelpalmen.

In het Casa Museo del Campesino (Boerenmuseum) naast het monument is de hand van de kunstenaar onmiskenbaar: stralend witte muren, groene ramen en deuren, oriëntaalse torentjes, ronde vormen en platte daken. Het is als geen ander representatief voor de originele architectuur van Lanzarote en geheel volgens Manriques idealen. Dit museum staat in het teken van het pastorale verleden van Lanzarote. Het geeft een beeld van het reilen en zeilen op de boerderij aan de hand van boereninterieurs (er is een compleet ingerichte keuken), huisraad en allerlei werktuigen die van oudsher door de boeren gebruikt werden en vaak nog gebruikt worden. Het museum is dagelijks geopend van 10 tot 18, uur, maar er is niet altijd activiteit in de werkplaatsen. De toegang is gratis.

De meeste bezoekers komen echter speciaal voor het charmante 'tipico' restaurant bij het museum en monument. Geopend rond lunchtijd