Op weg naar Kilifi zult u versteld staan van de geweldige sisalplantages. De bladeren van de miljoenen agaves worden gebruikt als basismateriaal voor touw, maar de lokale bevolking maakt er heel veel andere voorwerpen van, door velen begeerde souvenirs. Omdat de prijs voor de sisal afhankelijk is van de vraag ernaar op de wereldmarkt, levert de vervaardiging van kunstvoorwerpen een niet te onderschatten stabiele verdienste op voor de lokale bevolking.

Op 15 mei 1991 opende president Daniël arap Moi de brug die beide helften van Kilifi met elkaar verbindt. Tot aan die tijd kon men alleen met gebruikmaking van een pont de afstand tussen Mombasa en Malindi over’bruggen’. Op de noordelijke oever bevond zich vroeger het belangrijkste gedeelte van de stad, maar in de Portugese tijd en daarvoor was Kilifi, toen nog Mnarani, uitsluitend op de zuidelijke oever gelegen.

Op deze oever vindt u nog steeds de inmiddels overwoekerde Mnarani ruïnes, overblijfselen van een in de 15e eeuw gevestigde Swahili nederzetting die later uitgroeide tot een belangrijke handelsstad. De bevolking werd in de 17e eeuw verdreven door het Galavolk uit Somalië. Aan de noordelijke zijde van de brug, even buiten Kilifi vindt u een geweldige plantage voor de verbouw van cashewnoten. Als u er in het goede seizoen bent, kunt u met eigen ogen aanschouwen dat de noot zich buiten de vrucht vormt. De vrucht zelf kan op het juiste moment een smakelijke hap zijn, ze smaakt een beetje naar perzik.