Meer het binnenland in zijn in de bergen nog dorpjes te vinden waar de tijd lijkt te hebben stil gestaan. Voorbeelden hiervan zijn Maritsa, Psinthos, Eleousa en Apollona.

Volgt u de westelijke kustweg verder dan komt u bij Paradisi bij het vliegveld. Een kilometer of 7 het binnenland in gaat het naar Petaloudes, wat ‘vlinders| betekent. In deze groene vlindervallei met kabbelende beekjes is het lekker koel. Vlinders zijn er alleen van juni tot half september te zien. Ze zitten met velen op de bomen en vormen zo een soort vlindertapijt. Het is eigenlijk verboden om de vlinders te laten schrikken zodat ze opvliegen, maar dit is wel een prachtig schouwspel.

Overblijfselen van de oude Dorische stad Kamiros die in de 2de eeuw v.Chr. door een aardbeving werd verwoest, zijn te vinden een paar kilometer buiten het dorp Kalavarda aan de zee. Het is een van de belangrijkste opgravingen van het eiland. Er woonden destijds zo’n 3000 mensen en de stad had een 'geavanceerde' watervoorziening. Waterleidingen en reservoirs zijn nog te zien.

Zo’n 15 km verderop ligt het gezellige vissersdorp Kamiros Skala dat in de Dorische tijd fungeerde als havenstad. Vlakbij zijn de ruïnes van de Johannieterburcht Kritinia. Het gelijknamige dorpje werd, zoals de naam al zegt, in de 15de eeuw gesticht door Kretenzers en heeft een erg mooi pleintje en een klokkentoren. Landinwaarts ligt Embonas dat door veel toeristen wordt bezocht vanwege de vele folkloristische festivals. Embonas is het hoogst gelegen dorp in Rhodos. Veel inwoners dragen nog de traditionele klederdracht en er wordt veel aan volksdans gedaan. Vanuit dit dorp kan de bijna 800 m. hoge Profitis Ilias bedwongen worden. Op deze berg staan enkele hotels die ooit gebouwd zijn voor jagers. Het is een prachtige omgeving voor wie van bergen houdt.

De westelijke kustweg gaat verder langs het Attavirosgebergte, het hoogste punt van het eiland (1060 m.). Het is een route met veel schitterende uitzichten die uiteindelijk uitkomt bij Monolithos, een rots met de ruïne van een burcht erop. Er staan ook twee mooie witte 15de eeuwse kapelletjes op de rots. Het is een hele klim, maar het spectaculaire uitzicht is zeker de moeite waard. Het gelijknamige dorpje iets verder landinwaarts is gezellig en authentiek. Zo’n 10 km verder naar het zuiden ligt een nog authentieker dorpje: Apolakkia. Dit wordt vanwege de afgelegen ligging maar weinig bezocht. De weg gaat verder naar Kattavia, waar weer overgestoken kan worden naar de oostkust.