Río Grande is een van de meest winderige steden die ik ben tegengekomen in Patagonië. Met haar 55.000 inwoners is het toch een redelijk grote stad. Ze ligt 190 km ten noordoosten van Ushuaia aan de Atlantische Oceaan en bijna 80 km van de Chileense grens. Ook dit is weer zo’n typische Patagonische stad waar niets te beleven valt. Toch voel ik me altijd wel thuis in dit soort steden; ze zijn rustgevend, de bewoners zijn aardig en behulpzaam en op een of andere manier heerst er nog een soort pioniersgeest. In de late namiddag is er altijd een geanimeerde sfeer rondom het centrale plein en de hoofdstraat Av. San Martín. De rust is dan verdwenen en iedereen komt de straat op om de laatste nieuwtjes uit te wisselen of gewoon een kop koffie met gebak te nemen in de grote confitería’s. Wanneer iedereen elkaar gezien en gesproken heeft, keert de rust terug. Tegen de avond als het zomerweer aangenaam is (het wordt pas na elven donker) gaan de meesten flaneren over de Paseo de la Luces langs het strand. 

Río Grande is een werkstad, want het is het economisch hart van Vuurland. Olie en gas zijn heel belangrijk, maar ook de wolindustrie is van grote betekenis. Economisch gaat het goed, als je bedenkt dat hier in 1966 nog maar 3800 mensen woonden. 

In Río Grande ontmoette ik Daniel Paone een man uit het noordelijke Rosario. Daar is het altijd warm, druk en mooi weer. Hij had er geen werk en met geldelijke steun van de regering kon hij aan de andere kant van Argentinië (ruim 3600 km! Voor hem een soort strafkamp in Siberië) een bedrijfje starten. Nu na een paar jaar had hij een goedlopend bedrijf in gasinstallaties en wilde hij niet meer terug. Zijn zoontje was in Río Grande geboren en zal waarschijnlijk nooit kunnen wennen aan de klamme hitte en de drukte van Rosario.

In 1893 werd hier een missiepost gesticht. Al gauw werd het een handelscentrum, want de post lag aan de monding van een baai en er waren in de wijde omtrek veel grote estancia’s met tienduizenden schapen. Pas in 1921 werd er een stad gesticht, wat te zien is aan de moderne huizenbouw en brede straten. Ook de missiepost is nog steeds te bezoeken. Interessant is ook Museo de la Ciudad, waar je goed de geschiedenis van de stad en ‘goldrush’ begin 20ste eeuw kunt volgen.

Open van di. t/m vr. van 10-17 uur. Te vinden in Alberdi 555.