Twee miljoen aanhangers waren daar aanwezig, de emoties braken los. Er werd ‘Vamos a hacer la patria perónista’ (We gaan een peronistisch vaderland bouwen) gezongen. Maar er braken vechtpartijen tussen de verschillende peronistische kampen en de geheime politie uit. Wat een feest moest worden werd een drama: honderden doden vielen er. Het decreet dat Perón niet aan de verkiezingen mee mocht doen werd ingetrokken en op 23 september werd hij opnieuw gekozen. Zijn vrouw Isabel werd vice-president. De oude bijna seniele Perón kon het land ook niet meer in de hand houden. Rechtse moordbrigades kregen het voor het zeggen en linkse guerrillabewegingen vermoordden en ontvoerden grote zakenmensen. In 1974 stierf Perón en zijn vrouw Isabel werd president. Een vrouw die niet veel van regeren snapte. Het was eigenlijk de minister van Welzijn, Lopez Rega, die de macht had. Hij richtte de AAA, de Argentijnse Anti- communistische Alliantie op. Hiermee gaf hij carte blanche aan de onderwereld om de strijd aan te binden tegen alles wat links was. Van 1973 tot 1976 verloren duizenden mensen het leven in de strijd van de AAA tegen de linkse guerrilla. De guerrilla was op haar hoogtepunt. Tegelijkertijd vloog de inflatie met 500% omhoog, het IMF gaf geen kredieten meer, de regering was corrupt en onmachtig. Weer werd er ingegrepen door de militairen, de vijfde keer in 40 jaar.