In Bolivia is het heel normaal om te onderhandelen over prijzen in hotels, bij reisbureaus en op markten en in souvenirstalletjes. Dit is maatschappelijk geaccepteerd en het wordt zelfs vreemd gevonden als men niet onderhandelt. In de winkels of supermarkten staan de prijzen meestal vast en bij de betere touroperators en hotels is het ook vaak niet mogelijk om af te dingen.

Yapa

Dit woord is afgeleid van het Quechuawoord yapay wat vermeerderen of toevoegen betekent. Yapa refereert aan de verkoper die zijn klant iets extra’s gratis geeft als een bonus of als dank. Vooral op de markt is het heel gebruikelijk dat als je bijvoorbeeld een vruchtensap neemt, de verkoopster het lege glas gedeeltelijk bijschenkt of als je een kilo appels koopt, een extra appel krijgt. De Bolivianen vinden dit verschijnsel heel normaal en claimen hun yapa.

Bedelen

Vooral in de grotere steden zie je vaak arme inheemse vrouwen op straat zitten met hun verwaarloosde kinderen, bedelend om geld. Ieder moet natuurlijk voor zichzelf weten of hij geld geeft, maar feit is dat deze bedelaars vaak georganiseerd zijn en vooral uit Noord-Potosí of de Amazone komen met alleen als doel om te bedelen. Journalisten hebben uitgerekend dat hun dagelijkse verdiensten vaak meer zijn dan een hardwerkende arbeider verdient. Aan de andere kant zijn er in Bolivia veel mensen die door een lichamelijke of verstandelijke handicap nauwelijks voor zichzelf kunnen zorgen en het is moeilijk te beoordelen of iemand nou echt geld nodig heeft. In het algemeen staat in Bolivia hoog in het vaandel, dat een beloning alleen ontvangen wordt na het verlenen van bepaalde diensten en zo hoort het ook. Daarom is het goed om gebruik te maken van de diensten van een schoenpoetser of een jongetje dat voor gids speelt. Zo hoeven deze niet te bedelen.