Berg- of hoogteziekte
Ongeoefende bergwandelaars en -klimmers kunnen boven een hoogte van ca. 2000 m, geoefende klimmers boven ca. 3000 m last krijgen van berg- of hoogteziekte ook wel AMS (Acute Mountain Sickness of Altitude Sickness) genoemd. De hoogteverschillen zijn in de Himalaya enorm. Ons lichaam kan zich aan deze hoogte aanpassen, maar alleen als het lichaam voldoende tijd krijgt. Zich haasten in de bergen van Nepal kan dodelijk zijn! Met andere woorden: het lichaam moet de tijd krijgen om te acclimatiseren. U moet uw loopschema zo maken dat u gemiddeld boven de 3000 m niet meer dan 400 (hoogte) meters stijgt. Als u niet voldoende tijd neemt om te acclimatiseren, kunnen symptomen van acute hoogteziekte (AMS) optreden. De hoogteziekte kan zo licht zijn dat het na één dag rusten weer over gaat, maar het kan ook tot de dood leiden als de symptomen genegeerd worden. U moet zich dus bewust zijn van het bestaan van hoogteziekte en de bereidheid hebben om te rusten of af te dalen wanneer de symptomen optreden. Aanpassing of acclimatisering kost tijd. Wie al eerder in de bergen last had met de aanpassing aan grotere hoogte moet per dag niet te veel klimmen, maar ruim tijd nemen om boven te komen. HartpatiÎnten, zwangeren en mensen met ademhalingsproblemen wordt afgeraden naar grote hoogte te gaan (aanbevolen wordt om beneden 3600 m te blijven). Kinderen zijn gevoeliger voor hoogteziekte dan volwassenen en moeten zorgvuldig in de gaten worden gehouden. Het is zeer riskant naar grote hoogte te trekken met kinderen, die niet kunnen vertellen wanneer ze zich niet goed voelen. Vrouwen schijnen statistisch een iets grotere kans op hoogteziekte te hebben; het ‘waarom’ is (nog) niet bekend. Steeds meer mensen zijn zich van de gevaren van hoogteziekte bewust, met als gevolg dat er tegenwoordig maar twee doden door hoogteziekte per jaar vallen onder trekkers. Toch moet u zich bewust zijn dat deze doden vermeden hadden kunnen worden, als men goed op de hoogteziekte gereageerd had.
Oorzaak van hoogteziekte
De oorzaak van hoogteziekte is de ijlere lucht. Weliswaar is in de lucht het zuurstofaandeel steeds 20,9%, maar de partiële zuurstofspanning is zoveel lager en daar moet ons lichaam zich eerst bij aanpassen (de lever gaat meer rode bloedlichaampjes produceren, waardoor een grotere hoeveelheid zuurstof wordt getransporteerd, al is het met een lagere spanning). Als het lichaam niet voldoende tijd heeft om zich aan te passen hoopt er zich vocht op in delen van het lichaam, waar het niet hoort: in de hersenen; in de longen; of in beide (oedeem). Belangrijk is dat op grote hoogte voldoende vocht wordt opgenomen, omdat het bloed anders dikker wordt en er circulatieproblemen kunnen ontstaan. U verliest meer vocht dan normaal, omdat u sneller ademhaalt door de ijlere lucht. Het gevolg is dat u meer vocht uitademt dan op lagere hoogten. Een goede regel is dat u per 1000 m hoogte per dag een extra liter water drinkt (dus bovenop uw normale drinkpatroon). Bevindt u zich op 3000 m hoogte, dan moet u dus minimaal 3 liter water extra drinken!
Symptomen van hoogteziekte
De eerste symptomen van hoogteziekte zijn: hoofdpijn, afgenomen lichamelijke en geestelijke prestaties, extreme moeheid en verlies van eetlust. Sommige mensen worden tijdens een rustpauze kortademig. Wanneer lichte symptomen optreden, is dit een signaal dat u op dezelfde hoogte moet blijven tot de symptomen verdwenen zijn. Een bewijs van goede acclimatisering is een gevoel van welbehagen en het verdwijnen van de hoofdpijn. Ga nooit verder omhoog met symptomen van hoogteziekte. Als u op dezelfde hoogte blijft en de symptomen verergeren, dan is het noodzakelijk om minstens 300 tot 500 (hoogte) meters af te dalen. U moet blijven afdalen tot de klachten verminderen. Ergere symptomen zijn onder andere: toenemende vermoeidheid, zware hoofdpijn, overgeven en verlies van coˆrdinatie. Dit zijn tekenen van hersenoedeem door hoogte. Hersenoedeem kan binnen 12 uren leiden tot bewusteloosheid en de dood (tenminste als de erger wordende symptomen genegeerd worden). Toenemende kortademigheid, hoesten (droge hoest) en vermoeidheid duiden op longoedeem door hoogte. Ook longoedeem is spoedig fataal als men de symptomen negeert. Mensen die last hebben van verschijnselen van hoogteziekte zijn zelf niet altijd meer in staat om hun eigen gezondheid goed en juist in te schatten. Deze mensen moeten worden gedwongen om af te dalen (minimaal 300 tot 500 hoogtemeters). Laat nooit iemand alleen afdalen. Zelfs wanneer de diagnose niet duidelijk is, maar het hoogteziekte kan zijn, moet er afgedaald worden. Men kan altijd weer omhoog lopen wanneer de persoon zich beter voelt, meestal na een rustdag. Het is het beste om de afdaling te beginnen als de zieke nog kan lopen. Kan hij of zij niet meer lopen, probeer dan een yak of paard te huren. Ook eventueel aanwezige dragers kunnen u naar beneden dragen. Wacht met hoogteziekte nooit op een helikopter. Ook als u zuurstof of medicijnen toedient moet u de afdaling niet uitstellen om op verbetering te wachten. Slaapmiddelen en kalmeringsmiddelen mogen op grote hoogte niet gebruikt worden, vanwege hun effect op de ademhaling.Samenvatting hoogteziekte
Als u zich op grote hoogte niet goed voelt, heeft u hoogstwaarschijnlijk lichte symptomen van hoogteziekte. Blijf op dezelfde hoogte totdat u zich beter voelt. Als u zich slechter gaat voelen op dezelfde hoogte, daal dan ten minste af tot het laatste punt waar u zich nog wel goed voelde. Als u niet zeker bent over de diagnose, neem dan het zekere voor het onzekere en daal af.Rondreizen
Tijdens deze afwisselende en magische ontdekkingstocht door Noord-India en Nepal dompelen we ons onder in de chaos en diversiteit van India en...
Rondreizen-Hotel
Een spectaculaire rondreis waarbij we je meenemen naar het prachtige Nepal, dat ineengeklemd tussen grote buren India en China ligt. Het heeft ons des...
Groepsreizen-Tweepersoonskamer
Op deze Nepal rondreis bezoek je de hoofdstad Kathmandu, een stad die met haar vele tempels en paleizen het culturele middelpunt van...