Het belangrijkste voedsel wordt gevormd door bananen. Als westerling heeft men geen idee hoeveel soorten bananen er zijn en wat men er allemaal mee kan. De zoete gele bananen worden (gekookt) gebruikt als dagelijks voedsel, maar men kan er ook bier van maken. Verder worden ze als aanvulling op de maaltijd gebruikt in geroosterde of gebakken vorm. De groene banaan vormt eveneens basisvoedsel voor de bevolking. Er zijn 14 verschillende soorten! De bananen die op grote schaal naar het buitenland geëxporteerd worden zijn de grote gele bananen. Ze worden in hoofdzaak als fruit gegeten.

Maïs vormt een steeds belangrijker wordende voeding. In gestampte toestand vormt het een basis voor vele maaltijden, nét als diverse andere graansoorten. Cassave en zoete aardappelen zijn eveneens onderdelen van de Ugandese maaltijd. De verbouw van bonen mag zich in een snelgroeiende belangstelling verheugen.

Voor de export is koffie het belangrijkst, steeds dichter op de hielen gezeten door katoen, cacao, thee en tabak. De belangrijkste exportlanden voor deze producten zijn Kenia, Tanzania, Rwanda en Burundi, de omliggende landen dus, waarmee de verbindingen derhalve optimaal dienen te zijn.

Er zijn ook niet-traditionele landbouwproducten die geëxporteerd worden. Wat te denken van de al eerdergenoemde bonen en maïs? Steeds belangrijker wordt de verbouw van sesam en andere oliehoudende zaden en ananas. De suikerindustrie was eveneens zeer belangrijk voor het land. Met het wegsturen van de buitenlanders stortte die markt echter volledig in. Zij waren het die de verbouw en raffinage van suiker naar het land brachten en dit product bleven verbouwen. Bij de Ugandese boeren was weinig kennis aanwezig omtrent dit proces. Met de terugkeer van de buitenlanders wordt ook de suikerindustrie weer belangrijk.