De populairste dansen op Mallorca zijn de copeo, de mateixes, de fandangos en de jota. De eerste drie worden gekenmerkt door een rustig, bijna traag ritme; terwijl de jota veel vuriger en vrolijker is. Al deze sierlijke dansen stammen uit de tijd dat Mallorca een onafhankelijk koninkrijk was. De invloed van de Provengaalse kastelen is onmiskenbaar. De dansen werden tijdens de renaissance-feesten op het hof begeleid door de volgende typisch Mallorcaanse muziekinstrumenten: de xirimla, een soort doedelzak; de tamboerijn; en de fabiol, een fluit. Op de tonen van de fabiol danst één persoon de Sant Joan Pelós, een uitbeelding van Johannes de Doper. De bekendste dans op Mallorca is de elegante bolero die rechtstreeks afstamt van de 18e-eeuwse salondansen. Een ritueel karakter heeft de ball de cossiers, een dans die al sinds de 15e eeuw tijdens Maria-Hemelvaart wordt uitgevoerd rondom een kist met een beeld van Maria. Alle dansers zijn mannen; ook de rol van de 'dame' wordt door een man gedanst. Tijdens de cavallets dragen de belangrijkste dansers en danseressen een kartonnen afbeelding van een paard om het middel en bootsen dansend de bewegingen van dit rijdier na. Uiteraard ontbreekt in geen enkele muziekgroep de Spaanse gitaar. Muziek vindt u op Mallorca verder in concertzalen en auditoria, op straathoeken en in muziektenten (op plaza's), in nachtclubs en cafés. Typerend voor Mallorca zijn de ontelbare werkliederen die zonder instrumentale begeleiding worden gezongen om het ritme aan te geven bij het werk op het land. Er zijn liederen voor het plukken van de olijven, voor het bewerken van de hennep, voor het dorsen, voor het bewerken van de grond en voor talrijke andere werkzaamheden. De Arabische invloeden zijn in deze werkliederen overduidelijk aanwezig.