El Cotillos is een relaxed, wat eenzaam aandoend dorp, met smalle straten en trapjes langs huizen waar de kleuren wit en blauw domineren. In de omgeving liggen verschillende grote en kleine stranden, allemaal even rustig. Het dorp is op z’n mooist laat in de middag wanneer de witte huizen aan de waterkant oranjerood kleuren in het licht van de ondergaande zon.

El Cotillo heeft twee haventjes: Puerto Comercial (New Harbour) aan de zuidgrens van het dorp en Muelle de Los Pescadores (Old Harbour) in het dorp zelf, bij een diepe inham waar vroeger vissers hun bootjes op het drogen trokken.

Oude wachttoren

Hoog boven de Puerto Comercial staat de uit lavasteen opgetrokken Castillo de Rico Roque, beter bekend als (Torre de) El Tostón.

Stompe vestingtorens als deze moesten de havens van Fuerteventura vroeger beschermen tegen aanvallen van Noord-Afrikaanse, Franse en Engelse piraten. El Tostón werd rond 1797 gebouwd op de fundamenten van een oudere wachttoren, nog eentje uit de tijd van Jean de Bethencourt. Twaalf mannen hielden er de wacht en hadden drie kanonnen tot hun beschikking om vijandelijk bezoek af te schrikken. Grappig (en heel nuttig bij belegeringen) is dat een deur op de begane grond ontbreekt. Via een stenen trap en een houten ophaalbrug is de hoger gelegen ingang van de toren te bereiken waarbinnen een toeristenbureau en een expositieruimte zijn ondergebracht.

Vanaf de toren kijk je neer op een rotsachtige kust met in de diepte eenvoudige vissersboten achter een dam waar de golven beangstigend hard op losbeuken. In de winter gaat de zee hier soms zo te keer dat het water over de dam slaat en de bootjes beschadigt.

Stranden en smokkelaars

Het is moeilijk voor te stellen dat dit rustige plaatsje ooit een verzamelpunt voor smokkelactiviteiten was. Goederen werden toen naar andere eilanden verscheept zonder dat er belasting over betaald werd. Geen wonder dat de kerk van El Cotillo gewijd is aan de Virgen del Buen Viaje (Madonna van de Goede Reis).

Ten noorden van het dorp, langs de weg naar de faro (vuurtoren) leiden zijweggetjes naar de beschutte lagunes van de Caletillas, kleinere stranden waar kinderen veilig kunnen spelen in poelen tussen de rotsen. Vlakbij de vuurtoren is een eenvoudig museumpje gewijd aan de traditionele visserij van Fuerteventura.

Ten zuiden van het dorp voorbij de vestingtoren, ligt onderaan steile kliffen een heerlijk breed strand waar een frisse wind waait, een geliefde plek onder geoefende wind- en kitesurfers. Dit Playa del Castillo is alleen te bereiken via voetpaden. Vanaf dit punt is het mogelijk om een heel eind langs de kust over een steenslagweg in zuidelijke richting te rijden, tot aan Los Molinos (31 km). Je passeert daarbij nog een paar stille stranden aan een schuimige zee onderaan dramatische kliffen. Hier en daar zijn goed de verschillende lagen fossiel zand te zien, overblijfselen van stranden uit oeroude tijdperken. Bij het desolate Playa de Tebeto moet je een stukje het binnenland in om de barranco te kunnen oversteken.