De rots van Homeros

Vanuit Chios-Stad voert de route via de buitenwijk Vrontados, waar zich een mooi strand dat de blauwe vlag heeft gekregen, door de streek van Daskalopetra, de rots waar Homeros les zou hebben gegeven naar het noorden. Deze afgevlakte rots ligt boven het strand van Daskalopetra op een plateau. Er is echter niet veel te zien.

Fraai is de locatie van het iets verderop gelegen Myrsindidiouklooster dat boven de zee lijkt te zweven. De kustweg gaat verder naar de plaatsjes Pantoukios, Sykiada en Lagada, van waaruit in de zomer kaïks naar het eilandje Inousses varen, waar de rijke redersfamilies hun zomerhuizen hebben. Het eiland heeft slechts één dorp en er is een scheepvaartmuseum. De weg leidt verder naar het oude dorp Kardamyla en de bijbehorende havenplaats Kato Kardamyla of Marmaro.

Nagos

Op het strandje van het zes kilometer verderop gelegen Nagos wappert de blauwe vlag. De volgende dorpen Amades, Viki en het kleine bergdorpje Kambia staan bekend om de lekkere kersen die er groeien. Vanuit Kambia gaat de weg omhoog naar de hoogste bergtop van Chios (1297 m) en wordt het landschap zeer bergachtig en afgelegen. Na Fita en Kipouries gaat er een weggetje naar beneden naar het verlaten Mounda Klooster uit de Byzantijnse tijd.

Volissos

Voorbij Katavasi is de cirkel rond en gaat de weg weer terug naar Chios-Stad. Gaat u de andere kant op dan komt u in Volissos, een dorp dat in de oudheid heel belangrijk was. Hier zou Homeros aan land zijn gekomen om de kinderen van de bestuurders van Chios te onderwijzen. Volissos is tegen een heuvel gebouwd waarop een Byzantijns fort staat. De nauwe straatjes zijn met kiezels geplaveid.

Agia Markelaklooster

Een kilometer of 7 verderop aan een mooi strand staat het grote Agia Markelaklooster, gewijd aan de heilige Markela. Achter de heiligverklaring van dit meisje uit Volissos gaat een trieste geschiedenis schuil. Misbruikt door haar vader vlucht ze het strand op en verschuilt zich achter de rotsen. Ze bidt tot god om iets te doen zodat haar vader haar niet kan verkrachten. De rotsen splijten op en Markela zakt tot haar bovenlichaam naar beneden. Haar vader vindt haar en hakt uit frustratie haar borsten en haar hoofd eraf. Op de plek waar Markela is gestorven staat een kruis. Verderop, er loopt gedeeltelijk een pad en gedeeltelijk moet er over rotsen geklauterd worden, is er een klein kapelletje met heilig water. De rode strepen op de stenen op de weg er naartoe zijn gekleurd door het bloed van het onfortuinlijke meisje.