De stad van het ‘zwarte goud’

Een goed vertrekpunt is vanuit de grootste stad van Patagonië, ComodoroRivadavia met ruim 135.000 inwoners. Het ligt 369 km ten zuiden van Trelew aan de Atlantische kust. De stad werd pas in 1901 gesticht en dat is te zien. Het centrum heeft veel laagbouw en moderne flats. In 1903 kwamen vanuit Zuid-Afrika grote groepen blanken, onder leiding van Johannes Visser, zich hier vestigen. Men noemt ze Colones Bóers. Achter de kathedraal is een gereformeerde kerk, waar nog elke zondag de nakomelingen van deze Boers komen. 

Comodoro, zo wordt de stad genoemd, is de hoofdstad van de petroleum. Toen de eerste bewoners in dit droge gedeelte naar waterbronnen zochten, stuitten zij tijdens het boren op olie i.p.v. water. Rond 1907 is men toen daadwerkelijk met de olie-exploitatie begonnen. En voor deze stad is het ‘zwarte goud’ de belangrijkste bron van inkomsten. Dat vieren ze eenmaal per jaar met een groot nationaal feest El festival del Petrol. Er is ook een Museo del Petróleo, opgezet en gefinancierd door de grootste Argentijnse oliemaatschappij YPF. Het is in zijn soort een van de beste musea ter wereld. 4 In San Lorenzo 250, 3 km ten noorden van de stad. Open van 9-20 uur, in het weekend van 15-20 uur. 

In de zomermaanden, december-maart, heeft de stad een aangename temperatuur (25-30 °C), zodat je al meer het gevoel krijgt in een knusse Atlantische badplaats te vertoeven dan in een zakelijke petroleumstad. Want je moet deze stad meer zien als een stop-over, dan dat het er gezellig vertoeven is, ondanks de vakantiesfeer in de zomermaanden. 

Comodoro heeft geen echt centrum met een centaal plein, zoals in de meeste andere Argentijnse steden. De belangrijkste straten, Av. San Martín en Rivadavia lopen parallel met de kust. Hier vind je de meeste hotels en restaurants. De straten lopen allemaal omhoog, omdat de stad is gebouwd aan de rand van een enorme kale zanderige tafelberg, Cerro Chenque (212 m). Boven is een Mirador (een uitkijkpost) vanwaar je een prachtig uitzicht over de stad, de haven en de zee hebt. 

Aan het begin van de baai waar de stad begint is het enige strandgedeelte, Playa Costanera. Er zijn aanlegsteigers, zeilboten en enkele terrassen. In het weekend is het hier gezellig vertoeven. Av. San Martín is vanaf Pellegrini zeer levendig met leuke cafés, ijssalons en winkelgalerijen. Eind van de middag is deze avenida de gezelligste straat in de stad. 

Een leuke stadswandeling is naar Pasaje Antartida Argentina. Je gaat bij Riverdavia links Belgrano in richting Ameghino. Daar is een huizenblok ’Chenque Chico’ met prachtige aparte huisjes, die rond 1944 gebouwd zijn voor de directie van de stadsplanning.

Deze vrolijke bouwstijl past helemaal niet in de uitstraling van de stad. Vooral ‘s avonds als de lampjes bij de voordeuren branden geeft dat een dorpse sfeer. En kijk eens aan de overkant in Belgrano naar het schitterende huis van de Portugese club met een opvallende muurschildering en zijn mooie tuin.