Ook het etnografisch museum van de stad is een bezoek meer dan waard, u begrijpt dat u er alles aan de weet kunt komen over de rozencultuur. Het museum geniet dan ook meer bekendheid als ‘rozenmuseum’. Want daar draait alles in de eerste plaats om: de rozen. Kazanlâk vormt het centrum van alles wat met de aanplant, de pluk en de verwerking van rozen te maken heeft.

Het jaarlijkse rozenfestival, meestal aan het begin van de maand juni, is met vele festiviteiten omgeven. De verkiezing van de rozenkoningin en de lange optocht die door de straten van de stad trekt, zijn ongetwijfeld hoogtepunten waar duizenden mensen getuige van willen zijn. Maar u kunt ook een kijkje nemen op de rozenvelden, u kunt speciale diners bijwonen, deelnemen aan een barbecue of zelfs een bezoek brengen aan een fabriek waar rozenolie vervaardigd wordt.

Het geheel is met folklore (en dat moet u beslist letterlijk nemen) omgeven, allerlei dansgroepen laten u zien hoe het er vroeger aan toeging. Inderdaad, zo ging het vroeger, vandaag de dag worden de rozen vroeg in de ochtend van het land gehaald, meestal door grote groepen Roma en de rozen zijn bij wijze van spreken al verwerkt voordat u wakker wordt. Tijdens het festival echter worden honderden kilo’s rozenblaadjes rondgestrooid en langs de route die de optocht volgt ziet u kinderen de zojuist uitgestrooide rozen weer oprapen om er thuis nog een poos plezier van de hebben. De stad ruikt dan ook sterk naar rozen (en op sommige plaatsen naar paardenmest).