Roskilde, dat tot die tijd dienstdeed als hoofdstad, werd in alle opzichten voorbijgestreefd door Kopenhagen. Onder koning Erik van Pomerania werd Kopenhagen de nieuwe hoofdstad. Hoofdstad van Denemarken, Zweden en Noorwegen welteverstaan want Denemarken maakte destijds deel uit van een groot Scandinavisch rijk.

De stad, toen nog omgeven door vestingmuren, werd meer dan eens getroffen door pestepidemie‘n, grote branden en aanvallen van Zweden (17e eeuw) en Engeland (19e eeuw) waardoor van het middeleeuwse stadshart niet veel overbleef. Op de fundamenten verrezen onder koning Christian IV en zijn opvolgers de herenhuizen en indrukwekkende paleizen waar de stad een zekere grandeur aan dankt.

Christian drukte ook een duidelijk stempel op het aanzien van de stad met de aanleg van Christianshaven en de stadskanalen, waarbij hij hulp kreeg van de Nederlanders. Kopenhagen groeide gestaag verder buiten de vestingmuren. Het gunstige belastingklimaat trok duizenden handelslui en scheepsbouwers naar de stad. De scheepsbouwers zijn inmiddels vertrokken, wat bleef is de maritieme sfeer.