Ferrabosco was ook verantwoordelijk voor de werkzaamheden aan het interieur, dat het niet zo bijzondere uiterlijk vele malen overtreft. De weelderig met Italiaans stucwerk en fresco’s bewerkte plafonds omlijsten het meubilair. De meeste meubels zijn inmiddels verdwenen. Op de meeste plafonds zijn de in die tijd populaire taferelen uit de Griekse mythologie te herkennen, bijvoorbeeld scènes uit de zwerftochten van Odysseus.

De zogenaamde ‘hazenzaal’ vormt hierop een uitzondering. Op het plafond ziet u levendige haasjes, die in opstand komen tegen hun eeuwenoude vijanden, de mens en zijn hond. Na hun overwinning amuseren de haasjes zich in een omgekeerde wereld. Taferelen waarin dieren als mensen leven, passen in de moraliserende trend uit die tijd. Het vertrek was geïnspireerd op het Hazenhuis in Wenen. De laatste hand aan het interieur van het slot werd rond 1640 gelegd. Even daarvoor hadden de toenmalige eigenaars, de Liechtensteins, het laatste accent dat een positieve bijdrage aan de architectuur leverde toegevoegd: de Neptunusfontein.

Latere bouwactiviteiten deden geen goed aan de harmonie van de architectuur. Het slot heeft trouwens architectonisch gezien nooit goed bij het nabijgelegen stadje gepast. Dit is waarschijnlijk te wijten aan het feit dat de ontwerper Ferrabosco Bucovice nooit persoonlijk heeft bezocht.

Ook een latere architect (vanaf 1578), Pietro Gabri, heeft zich nooit om elementen uit de omgeving of om functionaliteit bekommerd. Hij oriënteerde zich alleen op de vier windstreken. Een gevolg hiervan was, dat vier van de met torentjes gedecoreerde toegangspoorten nergens naartoe leiden. Drie daarvan werden dan ook al in 1633 afgebroken.