De wegen in het land zijn doorgaans van behoorlijke kwaliteit. Tussen 2010 en 2013 wordt de A1 tussen Stara Zagora en Karnobat aangelegd. De A1 zal dan de eerste snelweg zijn die voltooid wordt tussen Sofia en Burgas. Tussen 2011 en 2013 is het de bedoeling dat de A3 tussen Chirpan en de grens met Turkije wordt voltooid. Een andere focus ligt op de bouw van de A6, die een noord-zuidas door zuidwestelijk Bulgarije moet gaan vormen, vanaf Pernik via Dupnitsa en Blagoevgrad naar de grens met Griekenlalnd. De aanleg hiervan is lastig vanwege het bergachtige karakter. De openstelling wordt voorlopig in het jaar 2016 verwacht. Aan de Griekse zijde is de snelweg al voltooid.

Bulgarije heeft inmiddels een bescheiden netwerk van autosnelwegen, die avtomagistrali heten. De eerste snelweg werd in 1978 opengesteld, waarna het netwerk in de jaren 80 enigszins uitgebreid is, maar nogal stagneerde gedurede de jaren 90. Sinds 2000 neemt het snelwegennet weer in lengte toe, met name vanaf 2009. De A1 en A2 vormen de oost-westroute vanaf Sofia naar respectievelijk Burgas en Varna. De A3 is een aftakking van de A1 naar Turkije. De A4 is een korte snelweg bij Varna en de A5 en A6 vormen een noord-zuidroute vanaf Sofia richting de Griekse grens. Het netwerk wordt in de komende jaren flink uitgebreid.

Te snel rijden is toch al niet aan te bevelen, de politie controleert zeer intensief en maakt geen onderscheid tussen Bulgaren en toeristen. Of misschien toch wel? Communicatie met de Bulgaarse hermandad verloopt niet altijd even soepel. Dat heeft niet te maken met hun gebrek aan kennis van vreemde talen, nee het gaat in zo’n geval duidelijk om uw gebrek aan kennis van het Bulgaars. Dat wordt dus een enkel uurtje politiebureau. U zult weinig onoverkomelijke hindernissen tegenkomen, het nog ontbreken van grote snelwegen en de vele snelheidsbeperkingen op andere plaatsen zorgen ervoor dat u uw gemiddelde snelheid niet veel hoger dan 60 kilometer per uur mag inschatten.

De gemiddelde auto’s in Bulgarije zijn wat ouder dan bij ons. De schatting ligt op zo’n 15 tot 20 jaar. We praten dan over auto’s die tot het privébezit behoren. U zult dan ook nogal eens geconfronteerd worden met automobilisten die gestrand zijn. Dat kan het gevolg van een benzinetekort zijn, want ook al is de benzine in onze ogen spotgoedkoop, voor de Bulgaar is het tanken van benzine een aanslag op zijn begroting. Hij weet dus precies hoeveel benzine hij nodig heeft om zijn doel te bereiken. Daar gaat wel eens iets mis bij en hij vraagt de nog in beweging zijnde auto hem bij het eerstvolgende benzinestation of werkende telefoon af te zetten.

Dat laatste in geval van motorstoring. Want al worden de auto’s jaarlijks gekeurd, het gaat wat minder grondig dan bij ons. De Bulgaarse ‘APK-keuring’ is in de eerste plaats namelijk op veiligheid gericht en na het vaststellen dat er niet al te veel speling op het stuur zit en dat de remmen nog werken, is de keuring achter de rug.

Ook al in verband met soms mindere bewegwijzering is het verstandig om een recente wegenkaart van Bulgarije in de auto te hebben. Let op het woord ‘recent’. Het mag dan zo zijn dat het wegennet in het land niet aan dagelijkse veranderingen onderhevig is, sommige kaarten die gewoon in de winkel te koop zijn kúnnen nog door de Romeinen gemaakt zijn. Even op de aanmaakdatum letten dus. U koopt een goede wegenkaart bij de benzinestations, bij veel zaken die zich als reisbureau aanprijzen, bij souvenirwinkels of bij de toeristenbureaus. Let er echter wel op dat de kaarten de plaatsnamen vaak alleen in het Bulgaars vermelden. In België en Nederland koopt u de kaarten bij de betere of gespecialiseerde boekhandel.

De meeste wegwijzers geven informatie in Bulgaars schrift, met uitzondering van de namen van grotere plaatsen op de grotere wegen. Het is dus handig om de plaats van uw bestemming ook in Bulgaars schrift te kennen. Er ontbreken ook vaak wegwijzers. Ze hebben er wel gestaan maar ze zijn verdwenen. Diefstal is meestal de oorzaak. De wegwijzers worden van de palen gehaald en als oud ijzer doorverkocht. Vooral in de steden heeft men met dit fenomeen te maken.

Langs vele wegen zijn ‘praatpalen’ geïnstalleerd. U zult inderdaad tegen de palen moeten praten, de bijbehorende communicatiemiddelen zijn doorgaans verdwenen. Diefstal is ook hier de oorzaak. Pech onderweg? Bel 1286 en men helpt u verder. Als u politie nodig heeft, de politie die belast is met het toezicht op de autowegen heeft een eigen telefoonnummer: 180.

Er zijn nog geen tolwegen in Bulgarije, nóg niet. De verwachting is dat, zodra de snelweg tussen Sofia en Bourgas gereed is, voor deze weg of een gedeelte ervan, tol zal worden geheven. Dat geldt ook voor nieuw aan te leggen wegen en tunnels in de toekomst. In feite heeft dus alleen de vakantieganger die met eigen vervoer komt met tolwegen te maken: onderweg. De dorst van uw auto is gemakkelijk te lessen. Overal bevinden zich tankstations waar u de gangbare brandstoffen kunt kopen. Langs de autosnelwegen zijn de pompstations doorgaans 24 uur per dag geopend.

Dit is ook het geval bij een aantal stations in grotere plaatsen. Niet overal is LPG te krijgen. Bovendien vindt u deze brandstof meestal niet bij de tankstations, er zijn aparte verkooppunten die u in veel gevallen wel in de nabijheid van een gewoon tankstation aantreft maar enkele honderden meters verwijderd of aan de overkant van de weg. Een verwijzing erheen vindt u meestal wél bij het tankstation voor benzine en diesel. Niettemin, het is verstandig om, als u op gas rijdt, ook voldoende benzine in uw tank te hebben.

Verkeersregels

De verkeersborden zijn vrijwel identiek aan die welke u bij ons langs de wegen tegenkomt. Ook de verkeersregels wijken weinig af, rood is stoppen en groen is rijden. Al in 1949 tekende de toenmalige Bulgaarse regering de Europese regelgeving, opgesteld in Genève, waarin de gedragsregels voor het verkeer werden vastgelegd, inclusief de verkeersregels en -tekens. Er zijn wat kleine afwijkingen. Zo moet u bij het inhalen tijdens de gehele inhaalmanoeuvre richting aan blijven geven, u zet uw richtingwijzer pas uit als u naar de rechterbaan teruggaat waarbij u geen richting naar rechts aangeeft.

In Bulgarije heeft u geen internationaal rijbewijs nodig tenzij u het voornemen heeft om langer dan zes maanden in het land te blijven. Let er echter op dat u, als u met de auto naar Bulgarije gaat of uitstapjes maakt in omliggende landen, mogelijk wél een internationaal rijbewijs nodig heeft. De ANWB informeert u desgevraagd gedetailleerd.

Ook Bulgarije kent z’n snelheidsbepalingen. Tenzij dat door borden wordt aangegeven, geldt een maximumsnelheid van 50 km/h in de steden en 60 km/h in of langs plaatsen op het platteland, u mag 80 of 100 km/h op de overige wegen die u deelt met ander verkeer en 120 km/h op autowegen. Auto’s die een caravan of aanhanger trekken mogen nooit sneller rijden dan 80 km/h. Het bij u hebben van een internationaal verzekeringsbewijs, de zogenaamde ‘groene kaart’ is verplicht. De kaart is overal geldig maar, als u over Servisch grondgebied rijdt waar het politiek gezien niet altijd even rustig is, dan doet u er goed aan om voordat u vertrekt even overleg te voeren met uw verzekeringsmaatschappij.

Ook in Bulgarije wordt u streng aangepakt als u met een slok te veel op achter het stuur kruipt. Het maximum toegestane alcoholpercentage was tot voor kort 0,0, inmiddels is ook dat aangepast aan de Europese richtlijn en gesteld op 0,5% ofwel een half promille. Er wordt bij de beoordeling geen onderscheid gemaakt tussen Bulgaren en buitenlanders.

Autogordels moeten door de passagiers voorin de auto gedragen worden. Bulgaren doen ze alleen vast om een verkeersboete te voorkomen.

In geval van een ongeluk dient u altijd de politie te waarschuwen, ook als u niets met het ongeluk te maken heeft. U mag niemand in hulpbehoevende omstandigheden achterlaten, in Bulgarije is dat een misdaad en wordt op dezelfde manier bestraft als het doorrijden na een ongeval. Mocht u iets overkomen, laat dan een proces-verbaal opmaken. Het kost u even tijd, maar achteraf loont het vaak de moeite. Maak, indien mogelijk, foto’s, de permanente aanwezigheid van een wegwerpcamera in uw dashboardkastje is trouwens altijd wel handig!

Openbaar vervoer

Het openbaar vervoer per trein is de Bulgaren zelf een doorn in het oog. Treinen rijden vaak niet op tijd en zijn nogal eens smerig. Als u van de trein gebruik wilt maken dan is een plaatsje in een eersteklascoupé een aanrader. Het reizen per trein is overigens niet gevaarlijk, alleen moet men weleens wat meer geduld hebben dan in België of Nederland, hoewel... Als u met de trein naar Bulgarije gaat dan heeft u te maken met internationale treinen en daar is weinig mis mee.

Een nachttrein stopt aan de grens en u wordt uit uw slaap gehaald, de douaneposten aan de grens voor treinovergangen zijn 24 uur per dag geopend. De belangrijkste grensovergangen zijn Dragoman op de grens met Joegoslavië, Rousse aan de Roemeense grens, Svilengrad tussen Turkije en Bulgarije en Koulata als u met de trein vanuit Griekenland de Bulgaarse grens passeert.

Wist u trouwens dat er beroemde treinen over Bulgaars grondgebied rijden? De Oriënt-Express komt uit Londen en heeft als eindbestemming Istanbul, de Istanbul-Express onderhoudt de verbinding tussen München en Istanbul, de Polonia-Express verbindt Warschau met Istanbul. Met al deze internationale verbindingen kunt u in Sofia uitstappen. Verder heeft nog een tweetal treinen hun eindstation in Sofia: de Sofia-Express en de Donau-Express. Beide treinen komen uit Moskou. Inlichtingen over (inter)nationale treinverbindingen kunt u krijgen via e website van de Bulgaarse Nationale Spoorwegen (BDZ).

Een van de fraaiste spoorwegtrajecten van Bulgarije is de lijn Varvara-Velingrad-Bansko. Een prachtige rit door de bergen waar u in alle rust kunt genieten van de vele vergezichten die het landschap met de drie bergen Rila, Pirin en Rhodopi biedt.

Met de binnenlandse busverbindingen kunt u letterlijk overal komen. Men zegt dat het reizen per bus, wat het tijdstip van aankomst en vertrek betreft, aanmerkelijk beter geregeld is dan het reizen per trein. Voor bussen moet u onderscheid maken tussen twee verschillende soorten: de stads- of buurtbus en de interlokale bus. Voor de eerste categorie koopt u de kaartjes bij de chauffeur. Niet moeilijk, hooguit lastig met de prijs. Het vervoer is goedkoop en soms verlangt men voor korte lijnen gepaste betaling. Reist u wat verder dan moet u een kaartje kopen op het busstation. Elke plaats heeft wel een busstation. Het is soms even uitzoeken bij welk loket u moet zijn, zorg ervoor dat u de plaats van bestemming goed in uw hoofd heeft of die plaats op een briefje heeft staan, als het even kan in Bulgaars schrift. I

Men helpt u graag verder, maar Bulgaren behoren tot de zwijgzamere volkeren. Als de persoon in kwestie dus ‘nee’ schudt, staat u bij het goede loket. Als u elders moet zijn wordt u wel doorverwezen en in zo’n geval is het vaak handig dat u, in het Bulgaars, tot tien kunt tellen. De busondernemingen zijn geprivatiseerd en dat betekent dat er nogal wat verschil te bemerken valt tussen openbaar vervoer dat onder toezicht van de gemeente valt en de geprivatiseerde bedrijven. Het materiaal is bij het vervoer van overheidswege vaak verouderd, terwijl het geprivatiseerde bedrijf met modern materieel rijdt, soms voorzien van airco en slaapstoelen, terwijl het zelfs voorkomt dat er een bar, een toilet en een serverende steward(ess) met de bus meerijdt.

nformatie vooraf en de mogelijkheid om, als u dat zou willen, plaatsbewijzen te bespreken kan via deze website. U komt dan meteen op de Engelstalige site.

In de steden maakt u gebruik van tram, bus of taxi. De laatstgenoemde categorie is een goed alternatief voor de eerste twee, een beetje afhankelijk van wat u wilt. Een taxi zet u op elke plaats af waar u wilt, dat behoeft geen toelichting. Alleen, als u een taxichauffeur treft die alleen Bulgaars spreekt kan dat tot een probleempje leiden. Even vooraf checken dus. Taxi’s zijn niet duur en voorzien van een meter en de afrijdprijs, het starttarief, is gelijk aan de eenheidsprijs, meestal 500 meter. Let erop dat de meter aan staat en ga nooit akkoord met een vooraf te maken prijsafspraak.

Op veel taxi’s staat aan de buitenkant het tarief vermeld. ’s ?Avonds na 23.00 uur wordt dubbel tarief gerekend.

Taxi’s die u vanaf het vliegveld naar de plaats van bestemming brengen en taxi’s in specifieke toeristengebieden zoals aan de Zwarte Zeekust, kunnen twee- tot viermaal zo duur zijn als in de steden. In de steden aan de kust zoals Varna en Bourgas, rijdt u voor dezelfde prijs als bijvoorbeeld in Sofia of Rousse. Taxi’s zijn herkenbaar aan de (min of meer) gele kleur, de zwarte blokband op de zijden en het bordje op het dak.

Sommige mensen vinden het een vorm van openbaar vervoer: liften. In het binnenland is het soms, bij het ontbreken van lijndienstbussen een gewoonte, in de toeristengebieden minder. Over het algemeen wordt, zeker aan vrouwen, afgeraden om alleen langs de weg te gaan staan om te liften en er geldt een permanente waarschuwing om, als u lift, de nodige voorzichtigheid in acht te nemen. Het is slim om een bord te maken waarop uw reisdoel vermeld staat. Doe dit in Bulgaars schrift.