Het traditionele Japanse huis is gebouwd van hout en papier. Dit zijn ideale materialen die bestand zijn tegen de hitte en de hoge vochtigheidsgraad van de zomermaanden. De huizen zijn, zeker in westerse ogen, klein. Dit is echter een logisch gevolg van de zeer beperkte ruimte die er in Japan beschikbaar is voor woningbouw. Desondanks bezitten veel traditionele huizen een kleine maar zeer fraai aangelegde tuin. Veel huizen hebben een gering aantal kamers, meestal niet meer dan drie. Deze kamers zijn van elkaar gescheiden door papieren ramen en schuifdeuren. Op de grond liggen rechthoekige vloermatten (tatami) die zijn geweven van rijststro. De kamers zijn zeer eenvoudig ingericht en worden voor meerdere doeleinden gebruikt. In de grootste kamer wordt overdag geleefd en gegeten. In plaats van stoelen zijn er kussens waarmee u bij een laag tafeltje kunt gaan zitten. Als het in de winter koud is, dan kunt u uw benen onder de dekbedachtige zijkanten van het tafelkleed schuiven. Onder de lage tafel staat een elektrisch kacheltje dat uw lichaam op temperatuur houdt; centrale verwarming is in de traditionele huizen een onbekende verschijning. Als het tijd wordt om te gaan slapen, dan wordt er een ruime ingebouwde kast geopend. De tafel wordt terzijde geschoven, de zachte matrassen (futons) komen te voorschijn en worden op de vloermatten uitgespreid waarna de kamer gereed is om in te gaan slapen. Soms krijgt u van uw gastheer of gastvrouw een katoenen zomerkimono (yukata), die u 's avonds, maar ook tijdens het slapen, kunt gebruiken. Voor een goed gebruik behoort u de linkeromslag van de kimono over de rechteromslag te slaan, waarna u de riem vastmaakt. In de zomermaanden zult u 's avonds veel mensen op straat zien lopen die een kimono dragen. Zij trekken deze aan nadat zij een bad genomen hebben. (Zie voor de gang van zaken tijdens het baden de webpagina Baden in dit deel van de website) Indien u in een herberg of minshuku overnacht, dan ligt er op uw kamer vaak een katoenen kimono die u kunt gebruiken.