Het is onbetwist dat de inscripties in de 8e eeuw ontstonden, maar men denkt dat de figuur een afbeelding voorstelt van een ruitergodheid van de Thraciërs waarvan men de naam (nog) niet kent. De ruiter vormt dus nog steeds een uitdaging voor de geleerden. De afbeelding is uniek omdat men nooit op enig andere plaats een dergelijk reliëf op een zo grote hoogte en van zo’n omvang heeft aangetroffen. Het huidige verhaal vertelt dat het een afbeelding is van khan Tervel. Zijn overwinning op de Byzantijnse keizer Justinianus II vormde de aanleiding tot de creatie ervan. Behalve Kervel die, gezeten op zijn paard met zijn speer een leeuw doodt, is achter het paard een jachthond afgebeeld.

Het geheel vormt dus een jachttafereel en van Kervel is bekend dat hij een groot jager was. Alleen, u moet de afbeelding symbolisch zien, de leeuw is de veronderstelde vijand, de hond staat symbool voor de legers van Kervel. Het zal wel altijd een raadsel blijven hoe men erin slaagde om het beeldhouwwerk op zo’n grote hoogte te vervaardigen, het laagste gedeelte van het reliëf bevindt zich op 23 meter boven de grond. In 2002 werd een aanvang gemaakt met de restauratie van de ruiter die door de UNESCO werd uitgeroepen tot cultuurmonument.

In de omgeving van het reliëf zijn tal van grotten, sommige dienden als kloostercellen, andere werden duizenden jaren geleden al bewoond. Ongetwijfeld hoort u er muziek, meestal is er wel iemand die iets van de akoestiek laat horen waarover sommige grotten beschikken (en tegelijkertijd muziekinstrumenten probeert de verkopen). U vindt de muzikant nabij de ‘grote grot’, niet zozeer een grot in de betekenis van het woord, maar een geweldig overhangend massief. In de grot worden regelmatig concerten gegeven, in elk geval tijdens de muziekdagen die elk jaar in juni/juli in Madara georganiseerd worden.