Een van de eigenaren was de grafelijke familie von Althan. Leden van deze familie hadden aan het hof van Karel VI veel aanzien verworven. Een telg uit dit geslacht, graaf Johann Michael von Althan, gaf de architect Johann Bernhard Fischer von Erlach in 1688 de opdracht naast het kasteel een ovale zaal te bouwen ter ere van zijn voorvaderen. In het koepelvormige plafond zijn ovale ramen aangebracht. Het plafond werd in 1695 beschilderd met taferelen uit de Griekse mythologie. In nissen staan standbeelden van telgen uit het geslacht der Althans. Van de hand van Fisscher von Erlach zijn eveneens de slotkapel en het zich daarin bevindende altaar en orgel. De koepel van de kapel wordt verfraaid door interessante fresco’s die de hemel, de hel en het paradijs als onderwerp hebben. Langs een trap met een aantal beelden bereikt u het hoofdgebouw. De beelden stellen ‘Hercules en Antaeus’ en ‘Aeneas (Trojaanse held) en zijn vader Anchisis’ voor. De beelden waren oorspronkelijk voor het Weense parlement bestemd, maar keizer Karel VI schonk ze aan zijn geliefde, Maria Anna Althan, de vrouw van een der Althans. De vertrekken zijn op elegante wijze ingericht in de overgangsstijl tussen barok en classicisme. In 1799 kwam het landgoed in handen van de Poolse graaf Mniszek. Hij vestigde een porseleinfabriek in het gebouw. Het serviesgoed dat hier gemaakt werd, stond bekend onder de naam ‘Frainer Wedgwood’ (de Duitse naam voor Vranov is Frain).

Aan de westkant van het stuwmeer, dat iets ten westen van kasteel Vranov ligt, staat de ruïne van de eens zo indrukwekkende burcht Cornštejn. De ruïne ligt in een streek waar vele vestingen het gebied in de middeleeuwen tegen de oprukkende Magyaren (Hongaren) moesten beschermen. Om de kern van het complex binnen te kunnen dringen, moesten zeven poorten gepasseerd worden. De burcht werd in de zeventiende eeuw verlaten.