Het wandelen in de bergen is een bezigheid die opbloeide tijdens het communistische bewind. Men was niet in staat om naar andere landen te reizen en de armoede was gelijk verdeeld. Wandelen lag dus voor de hand. Meestal vanuit zeer eenvoudige accommodatie, onderweg overnachtend in zo mogelijk nog simpeler onderkomens. De kwaliteit van de verblijven zijn aanmerkelijk verbeterd, de ervaring op het gebied van de wandelsport is gebleven.

Er zijn talloze mogelijkheden om door de bergen te trekken, er zijn goede kaarten beschikbaar en de ervaren wandelaar zal geen enkele moeite hebben om zijn doel te bereiken. Er zijn wandelingen die u, met gebruikmaking van een gids (altijd aan te raden voor beginnende wandelaars) naar de mooiste plaatsen voeren en er zijn uitgezette routes die u rondleiden of u van de ene plaats naar de andere brengen. Ook dit soort trektochten worden wel uitgevoerd onder deskundige leiding.

Ruwweg zijn er vier goed ontwikkelde wandelgebieden in Bulgarije. Veel mensen hebben een voorkeur voor het ruige landschap van het Piringebergte en inderdaad, dat gebied is bij uitstek geschikt voor mensen die van de ruige natuur houden. Er zijn hoge bergen en diepe dalen, de tochten voeren u langs en rond vele meren en u wordt vergast op schitterende vergezichten. Geen gebied overigens voor de beginnende wandelaar wiens conditie nog wat te wensen overlaat.

Een tocht door het Rila-gebergte is ook een aanrader. Behalve dat u zich in de omgeving bevindt van Bulgarije’s hoogste berg kunt u ook uitstapjes maken naar diverse andere bestemmingen zoals het Rila klooster. Voor natuurliefhebbers is het wandelen in het Rilagebergte een dubbele belevenis, de hellingen zijn zeer bosrijk en de vegetatie behoort tot de uitbundigste van Bulgarije. In het Balkangebergte, Stara Planina, zijn de meeste uitgezette wandelroutes, vooral in het gebied rond de Rozenvallei.

Het Rhodopigebergte ten slotte, verrast de wandelaar op een zeer afwisselend landschap: heuvels begroeid met dennenbomen, dichte pijnboombossen, prachtige valleien waarin van alles groeit en bloeit. Zeer aanbevolen derhalve voor de wat minder geoefende wandelaar en voor degenen die wat minder zware tochten willen maken.

Het is bijna vanzelfsprekend dat het niet het gehele jaar mogelijk is om overal heen te wandelen. De grote hoeveelheden sneeuw die zich dan op de bergen kunnen bevinden maken het zelfs gevaarlijk om, zonder kennis van zaken, de bergen in te trekken. Dat geldt ook voor het vroege voorjaar en voor het najaar. Soms kan in maart de temperatuur al fors oplopen en grote delen van de lagergelegen bergen zijn dan in een paar dagen sneeuwvrij. Vergis u daarin niet, zo snel als het warm kan worden, zo snel kan het koud worden en voordat u het weet ligt er weer een meter sneeuw.

Maak in het voor- en najaar dus geen meerdaagse tochten en luister naar de kenners. In de meeste plaatsen van waaruit wandelingen zijn uitgezet zijn het gehele jaar door gidsen beschikbaar. Voor de beginner een uitgelezen (en niet eens zo’n kostbare) manier om ervaring op te doen en het gebied te leren kennen. Elke gids zal u vragen wat u wilt of waar u heen wilt.