Ruim 16% van de Ugandese oppervlakte bestaat uit water. In aanmerking nemende dat zich honderdduizenden Ugandezen aan de oevers van rivieren gevestigd hebben, ligt het voor de hand dat visvangst een bron van bestaan vormt voor velen. De meren en rivieren zijn buitengewoon visrijk en behalve voor eigen levensonderhoud en voor dat van de inwoners uit de omgeving wordt er commercieel gevist. Jaarlijks worden vele duizenden tonnen vis geëxporteerd, gerookt, gedroogd of ingevroren. De gerookte en gedroogde vis gaat in hoofdzaak naar de aangrenzende landen. Ingevroren vis vindt een weg naar onder andere Groot-Brittannië, Griekenland en Nederland. De belangrijkste vissoort voor export is de nijlbaars. Lange tijd is er een importverbod geweest binnen de EU voor vis vanwege aangetroffen cholerabacillen, maar sinds dat verbod werd ingetrokken groeide export van vis naar de EU uit tot het op een na belangrijkste exportartikel, ná de koffie.