Het grottenstelsel werd in 1922 ontdekt toen twee jongens van vijftien en zestien jaar oud door een 120 m lange gang kropen en in grote zaal met prehistorische tekeningen terecht kwamen. André Davids en Henri Dutertre vertelden hun belevenissen aan de priester Lemozi, de pastoor van het nabij gelegen dorp Cabrerets en een enthousiast speleoloog. De pastoor weidde al zijn vrije tijd aan het onderzoeken en in kaart brengen van de grot.

Kalksteenformaties

Onder de kalksteenformaties bevinden zich vrij unieke vormen, zoals kalkparels. Dit zijn van oorsprong zandkorrels waarop door langsstromend water kalk is afgezet. Door de voortdurende beweging van het water worden de met kalk omhulde zandkorrels gepolijst en ontstaan de kalkparels of grotparels. Verder zijn er in de grot verschillende afzettingsvormen van kalk te zien, waaronder stalagmieten, stalactieten en fraaie discussen. Discussen zijn kalkstenen schijven gescheiden door een nauwe spleet waardoor het water sijpelt.

Prehistorische rotstekeningen

De prehistorische tekeningen en schilderingen werden in een periode van ongeveer 5000 jaar gemaakt en zijn naar ouderdom in drie groepen te verdelen: de oudste zijn de afbeeldingen van punten, de negatieven van handen en de schaduwbeelden van figuren; daarna ontstonden de zwarte en rode tekeningen waarbij (waarschijnlijk) de vingers als sjabloon dienden; in de laatste fase (circa 15.000 v.Chr.) tekende en schilderde men de dieren veel gedetailleerder. Via deze wat ruwe omschrijving bent u in staat om enige structuur aan te brengen in de vele afbeeldingen die u in de grot te zien krijgt. De in het kalk gevonden voetsporen zijn waarschijnlijk 12.000 jaar oud.

Onder de tekeningen en schilderingen bevinden zich afbeeldingen van gestippelde paarden, bizons, mammoeten, oerossen, een prachtige berenkop, steenbokken en een hert. Beroemd is de afbeelding van twee paarden met zes negatieven van handen, zwarte punten, rode vlekken en een okerkleurige cirkel onder aan de hals van het rechter paard. Juist voor de paarden buigt een bizon zijn kop omlaag; op de rug van een paard verschijnt een lange snoek.

Verder kunt u in de grotten afbeeldingen van mensen vinden, waaronder een figuur met takken en een gewonde man. Op het eindpunt van de grot bevinden zich nog schilderingen in de diepte, waaronder een groep rode stippen, een leeuwin, twee paarden en een groep fantasiedieren. Vergeet niet om een trui of jas mee de grot in te nemen en denk tijdens de rondleiding aan uw hoofd: op enkele plaatsen moet u bukken! De rondleiding is in de Franse taal, maar bij het kaartjesloket liggen Nederlandstalige toelichtingen.

Prehistorisch museum Amédée Lemozi

Boven de grond kunt u het prehistorisch museum Amédée Lemozi vinden, vernoemd naar de pastoor die zijn leven weidde aan deze grot. Het museum behandelt het leven in de prehistorie. Verder draait men een film over de prehistorische rotskunst in de landstreek Quercy.

De grot van Pech-Merle en het prehistorisch museum Amédée Lemozi geopend: mrt.-nov. dgls. 9.30-12 u. en 13.30-17.30 u. De rondleiding door de grot duurt in juli en aug 50 min.; in mrt.-juni en sept.-nov. duurt de rondleiding tweemaal zo lang. U bezoekt dan ook de geologisch interessante rode zaal. In de zomermaanden is dit niet mogelijk door de grote aantallen mensen die de grot bezoeken. Zorg dat u op tijd bij de grot bent: er mogen maar max. 700 mensen per dag de grot in en er zijn soms lange wachttijden.