Poreč is een van de belangrijkste toeristische plaatsen in het land, met uitgebreide voorzieningen. Een stad bijna 17.000 inwoners en, in het hoogseizoen, meer dan 100.000, de gasten daarbij meegeteld. Jaarlijks ontvangt Poreč 700.000 gasten uit alle delen van de wereld. Vanzelfsprekend bieden de vele hotels en restaurants hun gasten uitgebreide service en het is dan ook verbazingwekkend hoeveel mensen gedurende de prachtige zomeravonden de terrasjes in de stad bevolken of gewoon wat door de straten flaneren.

Poreč hééft iets. De geschiedenis van Poreč gaat gelijk op met die van het gehele schiereiland, zij het dat de stad daarin een bijzondere plaats inneemt. Aan het einde van de 3e eeuw werd de (in de 2e eeuw v.Chr. gestichte) Romeinse nederzetting Parentium al aangewezen als bisschopszetel, bij uw rondgang door de oude stad zult u daar nadrukkelijk mee geconfronteerd worden.

Tussen 1267 en 1797 behoorde de stad aan Venetië en de invloeden daarvan zult u eveneens op grote schaal terugvinden. Van de 15e tot de 17e eeuw heeft Poreč het zwaar te verduren gehad. Het stond in de belangstelling van vele naties. Het kreeg aanvallen te doorstaan van Genua, de Turken brandden het plat en de uskokken moordden de bevolking uit. Ziektes, doorgaans meegebracht door zeelieden uit alle delen van de wereld veroorzaakten epidemieën en pest en malaria decimeerden het aantal inwoners.

In de 17e eeuw telde de stad op zeker moment minder dan 200 ingezetenen. De dogen van Venetië gaven inwoners uit Dalmatië, Bosnië en Montenegro opdracht zich in Poreč te vestigen. Onder het Habsburgse bewind werd Poreč vanaf 1861 een garnizoensplaats, standplaats van de militaire commandant in dit gebied en hoofdstad van Istrië. Tussen 1918 en 1943 kwam Porec opnieuw onder Italiaans bestuur en ook na de totstandkoming van de Kroatische Republiek hielden de vele in Istrië levende Italianen de status van ingezetenen van Kroatië.

In de tijd van de burgeroorlog herbergde Poreč, met z’n vele leegstaande hotels, duizenden vluchtelingen uit Servië en Albanië, die aan de zijde van de Kroaten tegen de Serven gevochten hadden. Velen bleven er en integreerden in het economische en sociale leven. In Poreč zult u soms mensen horen zeggen dat ze Istriër zijn, waarmee ze toch het onderscheid aan willen geven tussen de autochtone bevolking en degenen die, om welke reden dan ook, naar Istrië kwamen. Van enige vorm van discriminatie valt overigens niets te merken.

Het klimaat in Poreč is mild, in de koudste maand januari ligt de gemiddelde temperatuur nog steeds ruim 5°C boven het vriespunt, in augustus is de gemiddelde temperatuur 24°C. Dat is ook ongeveer de watertemperatuur, die slechts langzaam daalt. Van mei tot en met oktober kunt u volop van de zon genieten.

De oude stad (Stari grad) Poreč is zonder twijfel de grootste culturele toeristische trekpleister. De straten dragen namen die aan de Romeinse tijd herinneren. De oude stad bevindt zich op een schiereiland vlak bij de haven en wordt doorsneden door een brede hoofdstraat, de Decumanus, aan de linker- en rechterzijde waarvan zich alle belangrijke monumenten bevinden. In de straat zelf is het vaak een drukte van belang. Cafés en vooral ijssalons nodigen u op bijzondere manier uit om juist bij hén iets te gebruiken. Geniet van de acteertalenten van de ijsbereiders en kelners en bedenk dat u meestal met de schrik vrijkomt.

Aan het einde van de Decumanus vindt u het centrale plein van oud Poreč, Marafor. Op enkele plaatsen van dit plein kunt de oorspronkelijke bestrating nog terugvinden.

De grootste blikvanger is de Euphrasiusbasiliek (Sv. Eufrazijeva bazilika), gebouwd in de eerste helft van de 6e eeuw en genoemd naar de bisschop die in die tijd het bewind voerde. De kerk is gebouwd in Byzantijnse stijl. U vindt er schitterende mozaïeken (altaar) en vele kunstwerken. Het oudste gedeelte van het complex wordt gevormd door de resten van een kapel uit de 4e eeuw, gebouwd door de bisschop van Poreč, Maura. De kapel werd gebouwd vóórdat het Edict van Tolerantie geproclameerd werd en moest dus zeer onopvallend zijn. Niettemin, de plaats van samenkomst werd ontdekt en bisschop Maura werd berecht. Hij wordt daarom als martelaar vereerd. Het gehele complex is door de UNESCO uitgeroepen tot cultureel werelderfgoed.

De basiliek is nog steeds als kerk in gebruik, hetgeen betekent dat er dagelijks om 07.30 (op zondag ook om 11.00) en om 19.00 uur een dienst gehouden wordt. De basiliek is dan voor bezichtiging gesloten. Vanaf de klokkentoren heeft u een uniek uitzicht over de omgeving. Binnen het complex van de basiliek bevindt zich ook het bisschoppelijk paleis. Alleen in het oudste gedeelte kunt u restanten zien van de oorspronkelijke muren uit de 5e en 6e eeuw. Een gedeelte van het paleis is als museum ingericht, een ander gedeelte is niet toegankelijk in verband met reconstructiewerkzaamheden. Het paleis werd vele malen her- en verbouwd en u zult tijdens uw rondgang de eeuwen als het ware voorbij zien trekken.

Aan de Decumanus bevindt zich ook het Romaanse woonhuis, een andere trekpleister. Let vooral op het houten balkon. Aan dit huis, met z’n gotische invloeden, kunt u opnieuw zien dan vele bouwmeesters zich met de instandhouding ervan beziggehouden hebben. Het Kanunnikenhuis werd gebouwd in de 13e eeuw en bevindt zich naast de hoofdingang van de basiliek. Het ‘Dva Sveca’, het huis van de twee heiligen aan de Svetog Maura, ontleent zijn naam aan de gevelstenen naast het raam op de eerste verdieping. Ook dit huis is in Romaanse stijl gebouwd in de 14e en 15e eeuw. Uit de 13e eeuw stamt de van oorsprong gotische franciscaner kerk nabij het park Juraj Dobrila. In de loop van de 18e eeuw werd dit verbouwd tot parlementsgebouw en nog steeds vergadert het districtsparlement er. In het voorjaar van 1998 ontdekte men bij restauratiewerkzaamheden een vloer met mozaïeken uit de tijd van de vroegste christenen, waarschijnlijk afkomstig van een kerk die hier ooit stond en was opgedragen aan de apostel Thomas.

Vlak bij Trg Marafor bevinden zich de overblijfselen van enkele tempels. Westelijk van het plein zijn enkele restanten te vinden van de oudste tempel, opgedragen aan de god van de zee, Neptunus. Ten noordwesten van het plein vindt u wat meer overblijfselen van een tempel uit de 1e eeuw die wordt aangeduid als ‘de grote tempel’. Waarschijnlijk is dit de grootste in zijn soort geweest in Istrië. Op diverse plaatsen rond de oude stad vindt u originele stukken van de oorspronkelijke en later toegevoegde vestingwerken terug. De diverse torens maakten daar ook deel van uit. De vijfhoekige toren en de ronde toren bevinden zich beide nabij de toegang tot de oude stad. De gotische vijfhoekige toren aan het begin van de Decumanus werd in de 15e eeuw gebouwd. Het reliëf van de Markusleeuw verraadt dat de Venetianen er verantwoordelijk voor waren.

Tot aan de komst van de Fransen bevond zich hier ook de stadspoort. Voor een bezoek aan de ronde toren moet u, komend uit de nieuwe stad, rechtsaf naar het Narodni trg. U kunt dit laat 15e-eeuwse bouwwerk beklimmen en dan heeft u een fraai uitzicht op de haven. Binnen de muren van de oude stad treft u ook enkele musea aan. Het stedelijk museum is gevestigd aan de Decumanus op nummer 9, in de kelder van Eufrasius 22 bevindt zich een permanente tentoonstelling van kunstschatten uit het bisschoppelijk paleis.

Niet alleen het oude Poreč heeft z’n bezienswaardigheden, ook in de nieuwe stad vindt u nog tal van overblijfselen uit het verleden. De ontwikkeling van de stad ging gewoon door, het schiereiland waarop de oude stad zich bevindt was echter volgebouwd. Daarom zocht men mogelijkheden buiten de poorten van de stad. U kunt een bezoek brengen aan de 18e-eeuwse kerk Gospa od Andela aan het grote plein, Trg Slobode, of een voorstelling bijwonen in het oude stadstheater, het gemeentehuis bekijken of een bezoek brengen aan een museum, doorgaans gevestigd in oude paleizen.

Poreč heeft zoveel te bieden dat het uitgesloten is om in het kader van deze site uitputtend te zijn. Het biedt toerisme in al zijn vormen, inclusief mogelijkheden tot jagen en vissen. Er zijn legio excursiemogelijkheden, georganiseerd of met eigen vervoer. U kunt er vrijwel elke sport beoefenen en u vindt er een keur aan restaurants en nachtclubs. Vrijwel elke plaats langs de Adriatische kust heeft zijn eigen toeristenorganisatie, ondersteund door een provinciaal bureau waarvan u het adres vindt bij de aanvang van de behandeling van die betreffende provincie.