Typisch zijn de witte huizen met bewerkte houten plafonds en patio's met kiezelmozaïek. Ze zijn mooi gerestaureerd. De huizen hebben platte daken waar vandaan de rijke reders vroeger hun schepen konden zien aankomen en vertrekken. Het mooie Lindos wordt vaak gebruikt als idyllische trouwlocatie. In de oudheid was Lindos een stad met aanzien met een belangrijke haven. Ook tijdens de periode van de Johannieters was Lindos een centrum van welvarendheid. In de 17de eeuw woonden er eerder genoemde reders. Nu telt Lindos nog maar een krappe 700 zielen die vrijwel allemaal leven van het toerisme dat er dan ook welig tiert.

De hoofdstraat van Lindos waaraan zich veel souvenirwinkeltjes en stalletjes bevinden, leidt naar de akropolis bovenop de rots van waaruit u een magnifiek uitzicht heeft. Aan die straat ligt ook het mooie kerkje Agia Panagia met 15de eeuwse fresco’s.

De stevige wandeling omhoog naar de akropolis die 116 m. boven de zee uittorent, kan ook op een ezeltje afgelegd worden. Althans het eerste deel. De rest van de route bestaat uit steile, rotsachtige traptreden die toch echt te voet moeten worden afgelegd. Aan het begin van de trap is een reliëf uitgehouwen in de rotsen. Het stelt een boot voor en is gemaakt in de 2de eeuw v.Chr.

Een niveau hoger staan de resten van het Johannieter-kasteel en een Byzantijnse kerk. Nog hoger begint het gedeeltelijk gerestaureerde tempelgebied van de akropolis uit de oudheid. Het uitzicht is ronduit duizelingwekkend. Helemaal boven staat de tempel van Athena Lindia uit de 4de eeuw v.Chr. Enkele zuilen zijn gerestaureerd.

Lindos heeft ook een drukbezocht strand en een schilderachtig haventje: de Agiou Pavlou Limani, genoemd naar de apostel Paulus die hier in de 1ste eeuw n.Chr. schipbreuk zou hebben geleden. Het idyllische witte kerkje dat er staat, draagt ook zijn naam.