De kimono

De kimono, letterlijk 'ding om te dragen' (ki = dragen, mono = ding), deed eeuwen geleden zijn intrede. Na de Tweede Wereldoorlog zijn de meeste kimono's uit het straatbeeld verdwenen en geven veel Japan¬ners de voorkeur aan westerse kleding. Alleen tijdens feesten, festivals en op familieplechtigheden worden de kimono's te voorschijn gehaald; incidenteel kun je op straat nog oudere vrouwen tegenkomen die de traditionele dracht trouw gebleven zijn. Er zijn kimono's voor iedere gelegenheid, de patronen op de kimono's en het materiaal waarvan ze gemaakt zijn, wisselen met de jaargetijden. Je kunt dus zowel aan het dessin als aan het materiaal zien wat voor jaargetijde het is. In de zomer draagt men bijvoorbeeld een katoenen kimono (een yukata). Dergelijke kimono's worden ook 's avonds gedragen na het baden en tijdens enkele zomerfestivals (bijvoorbeeld O-Bon). Het aantrekken van een kimono is geen eenvoudig karwei. Er worden zo'n drie lagen over elkaar heen gedragen, terwijl alles gestrikt of geknoopt moet worden; aan een kimono zitten namelijk geen knopen of ritssluitingen. Over de kimono heen wordt een stevige, brede band (een 'obi') gedragen. Deze band kan op verschillende hoogten worden bevestigd. Mannen dragen de band altijd op hun bekken, terwijl bij vrouwen de leeftijd en burgerlijke staat bepalend is voor de plaats van de band: een jongere vrouw zal hem hoger dragen dan een oudere. Tevens zijn de mouwen van de kimono's van getrouwde vrouwen meestal korter dan die van ongetrouwde vrouwen. Bij officiële gelegenheden dragen de mannen een geplooide wijde broekrok (een hakama) over hun kimono.

Hedendaagse kledingontwerpers in Japan