Nu de planters hun slaven kwijt waren gingen ze op zoek naar nieuwe arbeidskrachten. Het lag voor de hand deze uit een andere Engelse kolonie te betrekken: Brits India. Duizenden Indiërs werden daar geronseld om als contractarbeiders te komen werken, onder omstandigheden die niet veel verschilden van die in de slaventijd.

Zo bleef de suikercultuur winstgevend. De eigenaars van de ‘green fields of gold’, rijke suikerbarons met grote plantagewoningen en veel personeel, behielden de politieke en economische controle.