Sociale ongelijkheid is er wel. Groei en welvaart zijn onevenredig verdeeld en er zijn grote inkomensverschillen, tussen het hoofdeiland en Rodrigues maar ook tussen etnische groepen onderling. Vooral de Afro-Mauritianen voelen zich achtergesteld. Circa 8% van de bevolking leeft onder de armoedegrens door werkeloosheid.

Aan de andere kant is de vraag naar arbeidskrachten in sommige sectoren zo groot dat gastarbeiders, vaak nog tieners, uit Madagaskar, Sri Lanka en Taiwan gehaald worden om voor een karig loon lange werkweken te maken. In de overheidssector heerst juist veel verborgen werkloosheid en op Rodrigues zijn sommige jongeren slecht opgeleid en zonder baan, wat ook de nodige problemen met zich meebrengt.