Gofio was het hoofdvoedsel van de oorspronkelijke eilandbewoners en wordt eeuwen later nog steeds gewaardeerd. Het is een meelmengsel van graan (gerst, tarwe, maïs, maar ook rijst en erwten werden gebruikt) dat op een open vuur licht geroosterd wordt en daarna gemalen tussen de stenen van een windmolen. Met water, melk of wijn wordt er ten slotte een brijachtig deeg van gemaakt dat vroeger door arme boeren gegeten werd als ‘dagelijks brood’. Het was lang houdbaar en vulde de maag goed.

Inmiddels heeft ‘echt’ brood deze rol overgenomen. Gofio is echter nog niet vergeten en wordt als bijgerecht gegeten, in broodjes verwerkt of als bindmiddel in de soep gebruikt.