In 1880 gaf men het sein voor de bouw van een nieuwe moderne haven die de aanvoer van en uit Europa kon verwerken. Ingenieur Gustavo Madero ontwierp vier grote dokken, zoals in Londen, er kwamen enorme kranen en grote pakhuizen (ontworpen naar Engels model) om alles snel te verwerken met behulp van een spoorlijn.

Maar in 1910, de haven was nauwelijks open, zag men al in dat door de grote economische expansie (vooral door vlees en wol) deze haven te klein was en besloot men boven Retiro een nieuwe haven (puerto nuevo) aan te leggen, die nu nog steeds funcioneert. Rond 1925 toen deze haven werd geopend raakte daardoor Puerto Madero in verval. Eind jaren tachtig sloegen de gemeente van Buenos Aires en twee ministeries de handen ineen voor een toekomstplan voor Puerto Madero. Daarbij stelde men vast dat de sfeer en de docks (pakhuizen) rondom de oude haven, net zoals in Londen en Baltimore, gerespecteerd moesten blijven en aan de andere kant een nieuw complex van kantoren, hotels, culturele instellingen en appartementen gebouwd moesten worden. Het resultaat is er naar, daar kun je nu doorheen wandelen.

Als je Av. Corrientes uitloopt, richting de haven, kom je bij een zeer drukke verkeersader, Av. L. N. Alem. Aan de overkant links staat een typisch jaren dertig gebouw, Luna Park. Nog zo’n ouderwets overdekt (sport)stadion uit 1937 waar je ‘s winters kon schaatsen en de rest van het jaar werden er grote wieler- en bokswedstrijden gehouden. Tegenwoordig is het vooral open voor grote popconcerten.

En kijk eens naar links langs de Av. L.N. Alem waar je al de nieuwe architectuur ziet staan, enorme glazen skyscrapers strak van vorm, vooral het hoge smalle gebouw van Telefónica is van grote klasse. Aan de overkant zie je de rode bakstenen pakhuizen van Puerto Madero. Een goede twintig jaar geleden waren deze percelen leeg en vervallen en was het hier een trieste bedoening. Deze wijk is verdeeld in vier Diques (dokken) en de pakhuizen worden Docks genoemd. Als je oversteekt kom je bij Dique 4 aan. Je kunt aan de achterkant heerlijk  over de kade flaneren langs deze dokken, er is een overvloed aan restaurants, grand cafés, ijssalons en terrassen.

Aan de overkant zie je links een opvallend gebouw (kijk eens naar het dak): Museo Amalia Lacroza de Fortabat. Deze rijkste dame van het land heeft haar enorme privé collectie ondergebracht in dit museum. Grotendeels schilderkunst uit Argentinië, maar ook uit Europa. ?Elke dag open van 12-21.00 uur. Maandags gesloten. Adres: Olga Cossettini 141.
Bij Dique 3 ligt in de binnenhaven een fraai zeiljacht, Fragata Museo Sarmiento, dat open is voor het publiek. Het is in 1897 in Liverpool gebouwd en heeft tot 1938 als opleidingsschip voor de marine gefunctioneerd. Elke dag open van 9-20 uur voor een bezoek (gratis).

Bij Dique 3 kun je naar de overkant over een moderne elegante brug (Puente de la Mujer), ontworpen in 2001 door de Spaanse architect Santiago Calatrava. Alle straten in deze wijk zijn genoemd naar bekende Argentijnse vrouwen (politica, schrijfsters, feministes en wetenschappers) als een eerbetoon. Steek zeker de brug over naar de overkant om daar een goed beeld te krijgen van al die Docks en terrassen. Maar ook voor Plaza Reina de Holanda, dat vrijwel er tegenover ligt. Geopend bij het laatste statiebezoek van koninging Beatrix en Máxima aan Argentinië (in 2004) en opvalt door de oranje muur en... eenvoud! Links ervan bevindt zich trouwens de Nederlandse ambassade (zie de vlag op het dak).

Er wordt aan deze kant nog steeds ijverig gebouwd, en de panden die al klaar zijn hebben niet alleen strakke, ruime vormen met veel glas, maar stralen ook allure uit. De beste architectenbureaus (o.a. César Pelli) en ontwerpers (o.a. Philip Starck) zijn hiervoor aangetrokken.
Achter deze nieuwe wijk ligt een beschermd gebied, Reserva Ecológica Costanera Sur. Het is 350 ha groot en bestaat uit moerassen, duingebied en waterplassen en is een geschikt woongebied voor de vogels (zo’n 200 soorten verblijven er). Een heerlijk rustpunt in deze drukke stad.

De ingang is bij Av. Costanera Tristan Achaval Rodríguez en Vera Peñaloza. Daar is een grote fontein met een potsierlijk beeldhouwwerk, Fuente de las Nereidas (fontein van de zeenimfen), van de bekende Argentijnse beeldhouwster Lola Mora (zie pagina 000). Dit werk werd in 1902 gemaakt en bracht toentertijd een groot schandaal teweeg vanwege de naakte beelden en werd daarom ver het centrum hier geplaatst. Vlak bij de fonteinen op de hoek is een apart museum, Museo de Calcos. Het is geopend in 1928 waar alleen replica’s staan van de beroemdste beeldhouwwerken uit de kunstgeschiedenis (b.v. de Venus van Milo, David van Michelangelo of Egyptische reliëfs etc.), zodat de Argentijnen in eigen land mee kunnen genieten van de wereldkunst. Open van ma. t/m vr. van 10-12.30 uur en in het weekend van 11-17uur.

Bij de ingang van Reserva Ecológica is een bezoekerscentrum. Sinds 1986 is dit een beschermd gebied, waar niet alleen vele vogels komen, maar er leven ook reptielen en bevers. Hier kun je genieten van de rust en de natuur met op de achtergrond de enorme torens van modern Buenos Aires. Een prima wandelgebied met op de paden miradors (uitkijkposten). Open van 8-19 uur in de zomermaanden, daarna tot 18 uur. Er zijn speciale ‘wandelingen onder de volle maan’ door het park, die om 20 uur beginnen, alleen bij volle maan. Inlichtingen bij het bezoekerscentrum.

Hier niet ver vandaan kun je ook naar het opvallendste gebouw van Puerto Madero lopen. Je wandelt de Costanera af richting Av. de los Italianos en daar halverweg is; Centro de Museos de Buenos Aires. Het is gebouwd in 1930 en ontworpen door de progressieve Hongaarse architect Andres Kalnay voor een grand café genaamd Cervecería Munich! Kun je je voorstellen dat dit ‘paleis’ een café is geweest? Loop er omheen of ga naar binnen en kijk eens naar al die balkonnetjes en de glas-in-loodramen. Elke werkdag open van 14-18 uur en in het weekend van 10-19 uur. Zeker de moeite waard!
Zowel links als rechts van dit museum kun je terugwandelen naar de kade, waar je keuze genoeg hebt voor een consumptiestop.