Buenos Aires en omstreken

Swipe

Wandeling : Van Plaza San Martín naar Recoleta

Met deze wandeling ga je door een van de mooiste wijken van de stad nl. Barrio Norte. Een wijk die ook wel Villa Freud wordt genoemd, want hier wonen veel psychoanalytici, maar ook de betere middenklasse. Het is de wijk waar prinses Máxima is opgegroeid en haar ouders wonen er nog steeds. De huizen zijn ruim opgezet met grote balkons en veel groen, de meeste straten hebben grote bomen en het is allemaal wat minder hectisch, kortom het wordt een aangename wandeling.

Je eindigt bij het beroemdste en mooiste kerkhof van het land, Cementerio de la Recoleta ofwel de ‘Père Lachaise’ van Buenos Aires. Plaza San Martín ligt wat hoger zodat je rechts een goed uitzicht naar beneden hebt over de Av. del Libertador, een drukke verkeersader met grote moderne wolkenkrabbers.

Recht voor je zie je een toren die op de Big Ben van Londen lijkt. Een cadeau van de Engelse gemeenschap in de stad ter gelegenheid van het 100-jarige feest in 1916 van de onafhankelijkheid. Deze 59 m hoge toren wordt La Torre Monumental genoemd, maar tot 1982 toen de Falkland-oorlog uitbrak heette het nog La Torre los Ingleses.Aan de andere kant tegenover het pompeuze standbeeld van generaal San Martín is Av. Santa Fe waar de wandeling begint.

Plaza San Martín is een ontwerp van de Franse tuinarchitect Carlos Thays. Er staan hier volop palmbomen en andere exotische bomen en het is er heerlijk rustig in deze lawaaierige stad. Links van het standbeeld San Martín aan de Santa Fe zijde zie je Palacio Paz op de hoek met Maipú. Het is een van de mooiste gebouwen in deze buurt, dat gedeeltelijk is geïnspireerd op het Louvre te Parijs. Gebouwd in 1909 door een Franse architect voor de familie Paz, de oprichter van de krant La Prensa. Dat grote gebouw op Av. de Mayo vlak bij het plein. Nu is het voor een deel Museo de Armas de la Nación. Ingang Av. Santa Fe 702.

Met zijn 12.000 m2 was dit het grootste privéhuis in Argentinië. Iets wat we ons tegenwoordig niet meer kunnen voorstellen. Av. Santa Fe is een statige avenida met in de omgeving veel kunstgaleries, kantoren van grote internationale vliegtuigmaatschappijen en het hoofdbureau voor toerisme. Aan de overkant ga je rechts Calle Esmeralda in. Op de volgende hoek staat Palacio San Martín. Dit paleis uit 1909 was bestemd voor de rijke familie Anchorena. In dit gebouw zijn drie verschillende woningen die verbonden worden door een centrale hal. In 1936 werd het eigendom van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Er zijn rondleidingen een paar keer per week.

Als je doorloopt via Calle Arroyo kom je in Barrio Norte. De meeste huizen zijn gebouwd rond de jaren dertig en veertig van de vorige eeuw. Men wilde een vooruitstrevende architectuur, Casa de Renta genoemd, die vanuit Amerika kwam overwaaien. Het zijn namelijk appartementen en niet meer van die grote neoclassicistische (Franse) herenhuizen. Wat helemaal afwijkt qua bouwstijl is in Suipacha op nr. 122, een van de mooiste huizen van deze wandeling: Palacio Noel, nu Museo de Arte Hispanoamericano Isaac Fernández Blanco. Wandel door de prachtige tuinen en bekijk de façade en het schitterende ijzerwerk bij de ramen, maar ook het (houten) balkon en al die ornamenten rond de deuren en ramen. Gebouwd in 1923 door architect Martín Noel, die de neokoloniale architectuur in Argentinië weer terugbracht. Het is een omstreden stroming die je vooral in Salta ziet (onder dat hoofdstuk vertel ik er meer over). Open van di. t/m zo. van 1-19 uur. Zaterdags en zondags zijn er om 16 uur rondleidingen.

Als je Calle Arroyo verder volgt kom je aan het eind van Av. 9 de Julio, die steek je over en links is de Franse ambassade (een gebouw uit 1912). Nu ben je in een buurt waar het vol staat met imposante gebouwen, die allemaal rond 1900-1920 als enorme herenhuizen (palacio’s) gebouwd werden, zo ook deze Franse ambassade, door Fransen architecten en geïnspireerd op kastelen uit Frankrijk. Want in die tijd lieten de rijke vee- en graanbaronnen uit de Pampa hier hun ‘pied-à-terre’ bouwen. Het wordt ook wel de ‘Parijse hoek’ genoemd. Kijk ook eens naar de Braziliaanse ambassade op Arroyo 1130 en loop daarna naar een van de mooiste gebouwen van de Parijse hoek, Mansión Alzaga Unzué. Het staat rechts van de Franse ambassade voor het Seasons hotel in Cerrito 155.

Het lijkt meer op een kasteeltje en werd gebouwd voor de familie Felix Alzaga Unzué in 1919. Helaas niet te bezoeken, want het hoort bij het hotel maar het interieur is werkelijk een museum. Een en al pracht en praal. Hier verblijven vaak bekende artiesten, zoals Madonna, Robbie Williams en Sarah Furgeson. Ik heb het geluk gehad om even binnen te mogen kijken in dit museumhotel. Zo’n suite aldaar kost een kleine 5500 dollar!

Dan vervolg je Arroyo naar Plaza Pellegrini, daar ga je rechts Posadas in want op de hoek links aan de overkant kun je prima winkelen in het bekende winkelcentrum Patio Bullrich. In dit centrum komen de bekende mensen shoppen. Als je daarna links via Montevideo weer rechts Av. Alvear inslaat zie je nog meer van die indrukwekkende palacio’s. Maar eerst wil ik je nog wijzen op een gebouw in typische Barrio Norte stijl, nl. iets terug op de hoek van Parera en Av. Alvear. Beïnvloed, evenals het Kavanagh-gebouw, door de Chicagoschool uit 1932. Dan zijn er tussen Montevideo en Rodriguez Peña de belangrijkste palacio’s van deze straat. Drie bombastische herenhuizen die gebouwd zijn aan het begin van de vorige eeuw.

Het eerste gebouw op de hoek met Montevideo moest een ‘pied-à-terre’ worden voor een rijke Argentijn die in Europa woonde, maar gaf het cadeau aan de toenmalige president van Argentinië. Nu is het eigendom van het Vaticaan. Daarnaast was van de broers Duhau, een aristocratische familie en het werd gebouwd in 1932. De laatste op de hoek met Rodriguez Peña, Palacio Duhau, werd gebouwd voor een ingenieur die voor de spoorwegen werkte. Allebei totaal verschillend qua uitstraling, de eerste in neoclassicistische en de laatste in art-nouveaustijl. Zoals je nu ziet is er het Park Hyatt Hotel in gevestigd.

Een blok verder na Av. Callao krijg je rechts een van de chique hotels van de stad: Alvear Palace Hotel. Het werd geopend in 1928 voor het organiseren van grote feesten. Vooral een feest op het dak was toen helemaal het einde, want je had een spectaculair uitzicht over de stad en de Rio de la Plata. Al het materiaal voor de bouw is uit Frankrijk overgekomen. Pas in 1987 werd het een hotel en van binnen helemaal gerenoveerd tot het meest exclusieve hotel van de stad. Prijzen variëren van 550 dollar voor een ‘Palace’ kamer tot 3000 dollar voor de Royal suite! Boven zijn twee grote salons waar je zondagochtend uitgebreid kunt brunchen. Maar loop zeker even de lobby binnen, dan krijg je al meteen een goede indruk van het hotel. Je slaat nu linksaf Ayacucho in en dan vervolgens weer rechts Av. Quintana en een blok verder ben je in het hart van Recoleta: Plaza de la Recoleta.

10 prachtige bestemmingen in Wandeling : Van Plaza San Martín naar Recoleta en Argentinië