Wie naar de Griekse eilanden op vakantie gaat, kan zich er maar het beste bij neerleggen dat stress niet in het woordenboek van de eilandbewoners staat. Tijd is een relatief begrip. De Grieken, vooral die op de eilanden, leven in het hier en nu, doen alles graag op het laatste moment en lijken wars van tijdsdruk of deadlines. En zeg nou zelf: dat is toch heerlijk als u op vakantie bent! Als het vandaag niet lukt, dan maar morgen, is het motto. Uzelf kwaad maken omdat de bus of boot te laat is of een gerecht dat wel op de menukaart staat niet verkrijgbaar is, zal u eerder op een achteloos schouderophalen komen te staan dan dat er voor u gerend en gevlogen wordt om aan uw eisen te voldoen in het kader van: de klant is koning. Dan komt u toch iets later op de plek van bestemming aan of neemt u lekker iets anders te eten? Den birásie! Geeft niets. ‘Het aardige aan Griekenland is dat het allemaal net niet af is en dat alles op het laatste moment toch nog net goed gaat,` hoorde ik eens een Griekenlandfan de spijker op zijn kop slaan. De Olympische Spelen van 2004 waren daar een goed voorbeeld van. Enkele weken voor de Spelen was Athene nog één grote bouwput, zat er nog geen dak op het Olympisch zwembad en keek de rest van de wereld angstig en stijf van de stress toe hoe de Grieken zich op hun ooie dooie leken voor te bereiden op het enorme evenement. Maar net op tijd was alles klaar en gedroeg Griekenland zich als trotse gastheer bij uitstek.

De gewone Griek maakt zich ook niet druk om uiterlijk vertoon, decoratie en vreemd genoeg ook niet om comfort of echte luxe. Ze zijn er heus wel hoor de vijfsterren-resorts, maar voor de accommodatie van de gemiddelde toerist is de term 'eenvoudig| eigenlijk nog teveel eer. Het Griekse leven speelt zich voornamelijk buitenshuis af. Vandaar dat huiselijke gezelligheid niet zo hoog aangeschreven staat als bij ons. Griekenland is West-Europa en in sommige opzichten lijkt het land op andere West-Europese landen. Dit geldt in ieder geval voor de prijzen die zeker na de invoering van de euro niet mals zijn. Maar, Griekenland heeft eigenlijk veel meer gemeen met de buurlanden aan de ‘andere kant’, namelijk met de Balkanlanden en, hoewel de meeste Grieken daar nog niet veel van willen weten, met Turkije, dan met ons. En dat is dan ook net de charme van Griekenland en de Grieken. Dat het niet zo is als bij ons en dat u er op een veilige en ontspannen manier de grens tussen het bekende en het onbekende kunt verkennen.

Neem daar nog bij dat in Griekenland natuurlijk de bakermat ligt van onze beschaving en dat er enorm veel resten uit de antieke oudheid bewaard zijn gebleven. Dat de zon er minstens driehonderd dagen per jaar schijnt en dat de zee er, zeker op de eilanden, altijd onder handbereik is. Leg daarom met een uitgestreken gezicht een bierviltje onder een wiebelende tafel-- of stoelpoot (anders doet de ober het wel voor u als u erover klaagt), raak gewend aan wc-deuren die niet op slot kunnen en doe net alsof u niet ziet dat alles een tikje scheef hangt of staat en een beetje smoezelig is èn geniet! Van alle nuances blauw en groen van de zee, van de overweldigende en vaak ronduit ruige natuur, van mannen die in de kafenía op hoge toon tegen elkaar tekeer gaan (nee, ze hebben geen ruzie, ze praten gewoon over politiek), triktrak spelen of verveeld met hun kolombói (kralenketting) zitten te spelen. Van oude in het zwart geklede vrouwtjes die met tassen vol groenten en fruit van de markt komen. Van spierwitte kerkjes en pittoreske dorpjes of juist van het bruisende uitgaansleven. Van de talloze stranden en baaitjes. Van verrukkelijk eten en drinken. Voor de reiziger die naast de broodnodige dosis cultuur ook nog wilt genieten van zon, zee en een ontspannen sfeer zijn de Griekse eilanden nooit ver weg.