De stad Rab kreeg van de Romeinse keizer Augustus Octavianus stadsrechten nadat hij Rab als vlootbasis voor de Romeinse vloot had aangewezen. Rab telt vele historische gebouwen en het ommuurde oude gedeelte van Rab is één groot gebied van oudheidkundige bouwwerken. Uit de 12e eeuw stamt de Sv. Marijakathedraal die in 1177 door paus Alexander werd ingewijd. De klokkentoren werd, in tegenstelling tot die bij veel andere oude kerken, tegelijkertijd met de kathedraal voltooid. Het gerechtsgebouw aan het centrale plein is uit de 13e eeuw, evenals de wondermooie Sv. Andrijakerk. In de oude stad bevinden zich rond het Titoplein vele paleizen en huizen van vroegere patriciërs, gesierd met fraai beeldhouwwerk. Een bezoek aan de ruïnes van het franciscanenklooster is zeker de moeite waard.

Het toerisme op het eiland kent een lange traditie en ook de verwende toerist vindt op (en in) Rab alles wat zijn hart begeert. Centra voor toerisme zijn Suha Punta en Supetrarska Draga. Suha Punta is een vakantiedorp omgeven door bossen met bungalows en hotels, in Supetrarska Draga vinden vooral de watersporters hun centrale punt.

Jonge gezinnen vinden een plaatsje aan het veilige zandstrand Paradiso. U vindt dit strand in het noordelijke gedeelte van het eiland, nabij Lopar. De legende vertelt dat de stichter van San Marino, St. Marinus, in de derde eeuw in Lopar werd geboren en vandaar naar Italië vertrok om zich als steenhouwer bezig te houden met de bouw van de muur rond Rimini.

Omdat Marinus een christen was, moest hij vluchten uit Rimini om aan de vervolgingsdrift van keizer Diocletianus te ontkomen. Hij vestigde zich toen, samen met andere vervolgden, op de Monte Tiano en bouwde er een kerk en een klooster, waaruit later het naar hem genoemde San Marino groeide. De naam van een hotel in Lopar herinnert daaraan. Nog steeds onderhoudt het eilandbestuur nauwe betrekkingen met het gezag in San Marino.

Het eiland is onder andere te bereiken met de veerboot vanuit Senj of Jablanac en met de veerdienst Rijeka-Zadar.