De 13de-eeuwse kloosterkerk is voor een deel bewaard gebleven. Opvallend in de kerktoren is de opengewerkte en overschragende klokkenkamer, een uniek overblijfsel van de oorspronkelijke kerk. Ook het schip achter de toren is nog uit de 13de eeuw. Opmerkelijk is dat de 14de-eeuwse bouwmeesters, die de opdracht hadden om het gebouw te restaureren, dit deel lieten staan en een veel hoger nieuw koor bouwden. De kerk heeft daardoor het uiterlijk van een dromedaris gekregen met het koor als bult. In het koor staat een verguld altaar uit de 17de eeuw. Het schilderij met de hemelvaart van Maria, boven het altaar, is een reproduktie van een schilderij van Simon Vouet. De graftomben zijn van de ridder Hugues de Cardaillac, zijn vrouw Bernarde de Trian en bisschop Aymeric d'Hébrard.

Van de verdedigingsmuur die in de middeleeuwen het dorp rondom het klooster beschermde is alleen een toegangspoort bewaard gebleven.