Al sinds 1633 staat een godshuis op de plaats van de huidige Basilique-Cathédrale Notre-Dame-de-Québec aan 16 Rue De Buade op de hoek van Place de l’Hôtel-de-Ville. In dat jaar liet Samuel de Champlain er een houten kapel neerzetten. Veertien jaar later werd deze onder leiding van paters jezuïeten vervangen door een stenen kerk met de vorm van een kruis. Na diverse uitbreidingen, verwoestingen door branden en heropbouwen staat nu sinds 1925 de huidige kathedraal er, ontworpen op basis van tekeningen en schetsen van de eerste stenen kerk. Er zijn veel kunstige versierselen en altaren te zien. Het hoofdaltaar is gemaakt met de Sint-Pieter in Vaticaanstad als voorbeeld. Onder de kathedraal is een crypte met de lichamelijke resten van de meeste bisschoppen van Québec, van drie gouverneurs van Nieuw-Frankrijk en van diverse belangrijke burgers. In een aparte ruimte is het Centre d’Animation François de Laval gehuisvest. De Laval was de eerste bisschop van Québec en van wat nu Canada is, en is in april 2014 door paus Franciscus heilig verklaard. De kathedraal startte in december 2013 een jaar van vieringen in verband met het 350-jarig bestaan. Hoogtepunt daarvan is de opening van de Heilige Deur, de enige buiten Europa. Deze gaat op 28 december 2014 weer dicht en is vooral voor pelgrims een belangrijk doel.

Au Royaume du Père Noël

Aan 43 Rue De Buade tegenover de Notre-Dame-de-Québec bevindt zich het koninkrijk van de kerstman, Au Royaume du Père Noël. Dit is, naar men zelf zegt, ’s? werelds grootste permanente kerstexpositie. Er zijn miniatuurdorpjes met meer dan 275 huisjes van porselein en zestienhonderd figuurtjes in scènes met kerst- en winteronderwerpen. Het koninkrijk is op de tweede verdieping van een grote, permanente kerstwinkel.

Québec Expérience

Op dezelfde etage van het complex aan 43 Rue De Buade zit ook de multimediale show Québec Expérience en die is een aanrader. Deze gaat over de geschiedenis van Québec en de ontwikkeling van de regio onder de invloeden van de oorspronkelijke bewoners, de Fransen en de Britten. Het is een uitstekende manier om in een half uur kennis te maken met wat de stad is en te bieden heeft. De show bestaat uit video, animatie, sprekende schilderijen en schietende kanonnen en is driedimensionaal uitgevoerd. Je kunt hier overigens ook buitenom naar binnen via 8 Rue du Trésor.

Rue du Trésor

Die Rue du Trésor, de straat waar vroeger het kantoor van ’s? konings schatkist was, is een openluchtgalerie. De gevels aan beide zijden van dit smalle en autovrije straatje hangen tot laat in de avond vol met olie- en waterverfschilderijen, tekeningen, etsen, grafieken en zeefdrukken. Zelfs in de winter laten de meeste kunstverkopers, vaak de makers van de kunstwerken zelf, niet verstek gaan. Al moeten ze dan wel in decimeters sneeuw zitten.

Musée de Cire

In Maison Berthélot, een van Québecs oudste panden en daterend uit half zeventiende eeuw, zit het wassenbeeldenmuseum Musée de Cire de Québec. Hier is de historie van Québec met levensgrote karakters neergezet in natuurgetrouwe scènes, zowel historisch als uit meer recente tijden. Het gebouw staat aan 22 Rue Ste.-Anne.

Musée du Fort

Rue Ste.-Anne is een van de centrale straten in dit stadsdeel. Er zijn veel restaurants, terrasjes en bistro’s. Hier is op nummer 10 ook Musée du Fort, een van de oudste toeristische attracties van Québec-stad. Kern van dit kleine museum is een grote maquette van de Plaines d’Abraham in het Parc des Champs-de-Bataille ten zuiden van de ommuurde binnenstad bij de Citadelle (zie hierover de eigen pagina over dit park). Daarop worden met miniaturen zes belegeringen van Québec uitgebeeld inclusief de slag op Abrahams vlakte. Open dagelijks van begin april tot eind oktober en van donderdag t/m zondag in februari, maart, november en december. Het museum zit in een, wat op een klein kasteel lijkend pand met op de begane grond een restaurant.

Terrasse Dufferin

Voor het Musée du Fort ligt het plein Place d’Armes. Daar begint een houten wandelboulevard die langs de rivierkant van de oude bovenstad loopt, de Terrasse Dufferin. Het is een centraal punt waar veel activiteiten plaatshebben, zoals optredens van musici, dansers en variété- en pantomime-artiesten. Op deze locatie stond het uit 1620 daterende Fort St.-Louis van Québec-stichter Samuel de Champlain. Zijn opvolgers bouwden en sloopten er villa’s en kastelen tot alles in 1834 door brand werd verwoest. In 1838 werd er een voor publiek toegankelijk platform neergezet waar iedereen van het prachtige zicht op de Fleuve St.-Laurent kon genieten. Dat is uitgebouwd tot een boulevard die via een licht glooiende trap omhoog overgaat in de Promenade des Gouverneurs. Die loopt langs de rotskliffen van de heuvel Cap-Diamant waarop Ville de Québec is verrezen, en voorbij de Citadelle naar de Plaines d’Abraham. In de winter is hier een 152 meter lange roetsjbaan. Daarop kun je vanaf 82 meter hoogte met een speciale slee en een snelheid tot negentig kilometer per uur naar beneden sjezen. Vlak achter Château Frontenac (zie hierna) komt hij tot stilstand. Deze baan is alleen open als er voldoende sneeuw ligt. Daaraan is hier ’s ?winters echter geen gebrek.

Château Frontenac

Terrasse Dufferin loopt langs Château Frontenac. Dat is een luxe hotel, eveneens op de plek van de vroegere gouverneurs-residenties. Het is een gezichtsbepalend kenmerk van de stad en gebouwd als hotel. Nooit is het een kasteel geweest; wel is het een kasteelachtig bouwwerk dat is gebaseerd op stijlen van de middeleeuwen en de renaissance met torentjes en koperen daken. Volgens het toeristenbureau is dit het meest gefotografeerde hotel van de wereld. In december 1893 werd het eerste deel geopend. Dat telde 170 kamers en bouwer was Canadian Pacific Railway. Met luxe hotels langs de spoorroute wilde deze klanten in zijn treinen zien te krijgen. Na diverse uitbreidingen zijn er nu 613 kamers en diverse voorzieningen. Je kunt van begin mei tot half oktober dagelijks en daarna alleen in de weekends met een rondleiding mee om wat van het interieur van dit kasteelhotel te bekijken en smeuïge verhalen te horen. In 1943 en 1944 bijvoorbeeld kwamen regeringsleiders hier bijeen om het einde van de Tweede Wereldoorlog te plannen en de vorming van een Noord-Atlantische Verdragsorganisatie voor te bereiden. De hoofdingang met livreien voor de deur is aan 1 Rue des Carrières, maar vanaf Terrasse Dufferin en Rue St.-Louis kun je een gewone ingang nemen.