Sortland heeft bekendheid gekregen doordat de bewoners het stadje blauw proberen te verven in het kader van de milleniumwisseling. De Noren noemen Sortland dan ook het blauwe stadje. Autorijders bereiken het stadje direct als ze de brug over de Sortlandsundet nemen, de E10 route. Het stadje vormt de poort tot Langøya. De E10 vervolgt zijn weg langs de zuidoostkust richting Hadseløya en het veer naar de Lofoten.

Sortland is niet echt aantrekkelijk om te verblijven voor toeristen. De oude kerk uit 1676 werd in 1901 vervangen door een nieuwe. De klokkentoren en de torenspits verhuisden naar een tuin in Oslo, maar werden later weer geretourneerd. Het kunstwerk Havsøye (Oog van de zee), gemaakt door de in Nederland wonende IJslander Sigurdur Gudmundsson in het kader van Skulpturlandskap Nordland, staat op het marktplein. Sortland is het regionale centrum waar veel eilanders hun niet-dagelijkse inkopen doen.

Weg 820 leidt verder naar het westen van Langøya en is één van de slagaders van het eiland. Men passeert de oude handelspost Jennestad (1830-1982). Hier werd onder andere grafiet verhandeld. Tegenwoordig is de handelspost een museum, dat geopend is in de zomer.

Bijzonder fraai gelegen zijn de oude vissersgehuchten Nykvåg en Hovden aan een zijweg van weg 820. Bij Nykvåg bevinden zich een prachtige baai met een strandje (bij Sandvika) en een vogelrots met onder meer papegaaiduikers en drieteenmeeuwen. De gehuchten worden ook wel de vuisten van Langøya tegen de zee genoemd. Het stenenstrand tussen de beide buurtschappen is erg fraai.

Bij Føre bevinden zich archeologische grafvelden. Het beeld ‘Mannen fra Havet’ (Man van de zee) bij Vinje is van de Noorse kunstenaar Kjell Erik Killi Olsen, die bekendstaat om zijn fantasievolle menselijke figuren, die opvallen door hun groteske en seksuele verschijning. In de omgeving van Skagen heeft men een prachtig uitzicht op de zeezijde van de Lofotenmuur.

Weg 821 takt af van de westelijke route (weg 820) en voert naar het noorden van Langøya, waar het havendorp Myre en mooi gelegen gehucht Stø zich bevinden. Myre is de grootste plaats in de streek en een belangrijke vissersplaats en heeft accommodatie.

Ten noordoosten van Myre ligt het natuurreservaat Grunnfjorden, waar zich veel watervogels en zeehonden ophouden. Een wandeling naar de vuurtoren op Gisløyskaga gaat door drassig terrein.

Stø en Nyksund

Op het meest noordelijke punt ligt het gehucht Stø. Deze vissersbuurtschap ligt in een prachtige omgeving met mooie vergezichten over zee. Een idyllisch punt om de middernachtzon te observeren. Op het eiland Anda Fyr, zes kilometer ten noorden van Stø, nestelen vele zeevogels. Vanuit Stø worden walvissafari’s (Arctic Whaletours), zeehonden- en papegaaiduikerexcursies georganiseerd in de zomermaanden. De kans om walvissen te zien is groot. Er wordt goede uitleg gegeven tijdens de excursie. De gemarkeerde wandelroute van Stø naar het verlaten gehucht Nyksund (de Dronningsruta) en terug naar Stø is beslist de moeite waard voor bergwandelaars.

Nyksund, een oud-vissersdorp, heeft een geheel eigen karakter. Er zijn hier overnachtingsmogelijkheden. Ooit geheel verlaten restaureren oud-bewoners en kunstenaars het rommelige en chaotische gehucht. Nyksund is ook per auto bereikbaar over een onverharde kustweg.

In Alsvåg, een dorp oostelijk van Myre, bevindt zich het streekmuseum van de regio Øksnes.

Vestbygd en Skogsøya

De kleine eilandjes (Vestbygd) ten westen van Langøya zijn pareltjes. Een afwisseling van blinkende berglandschapjes, romantische dorpjes en dramatische en kleine geschiedenissen. De pest zorgde ervoor dat eilandjes als Dyrøya en Tindsøya bijna geheel ontvolkten. In de 20e eeuw dreigde opnieuw een complete ontvolking, omdat de eilandjes ontstoken bleven van een vaste verbinding. De eilandjes zijn te bezoeken met de kleine expresboot uit Myre. Een rondvaart met deze boot duurt circa drie uur.

Het eilandje Skogsøya was vroeger een zelfstandig district. Øksnes was het administratieve hart van de regio, hier stonden de kerk, de school en de ziekenpost en woonde de politiechef. In 1964 werd het district samengevoegd met Myre, een plaats op Langøya direct gelegen tegenover Skogsøya. Verschillende openbare functies verhuisden naar Myre. De domineeswoning in Øksnes werd omgebouwd tot een buitenverblijf voor scholieren. De toppen van Skogsøya reiken tot net boven de 700 meter.

De bekende Noorse schrijfster Herbjørg Wassmo (1942) is geboren op Skogsøya. Ze schreef de diverse malen bekroonde Tora-trilogie. Haar boeken, waaronder de verfilmde roman Dina, zijn ook in het Nederlands vertaald. In Wassmo’s verhalen spelen vaak vrouwen de hoofdrol die een zwaar leven leiden, maar karakterologisch zeer sterk zijn. De schrijfster schuwt de schaduwkanten van het leven niet, maar noemt de zwarte dingen bij de naam.