Aan de kust van de Gulf of St. Lawrence, ten zuidoosten van Miramichi, is het nationale park Kouchibouguac. Dat is een zoutwater- en duinengebied met een lagune met rivierdelta’s, stranden en tal van eilandjes. Daarop vertoeven vaak groepen zeehonden. Overheidsinstelling Parks Canada heeft in de wandelroutes door dit natuurreservaat brede houten plankiers gebouwd om het terrein zelf zoveel mogelijk te ontzien. In de zomer kan er gekampeerd worden, ’s ?winters zijn er langlaufloipes. Ongeveer een kilometer na de ingang aan 186 Route 117 staat een bezoekerscentrum met informatie, exposities en een multimediale presentatie over de leefgebieden van het park. Hier kun je ook aanhaken bij een drie uur durend kano-avontuur waarin onder leiding van een gids het dierenleven van dichtbij wordt bekeken. Het park is het hele jaar open, het bezoekerscentrum van half mei tot half oktober. Kouchibouguac komt uit de Mi’kmaq-taal en betekent zoiets als ‘rivier van de lange getijden’.

St.-Édouard-de-Kent

Dune de Bouctouche

Op weg naar de uiterste zuidoostpunt van de provincie kom je bij het Irving Eco-Centre La Dune de Bouctouche. Dat ligt op een landtong langs de kust en is bereikbaar via St.-Édouard-de-Kent vanaf Route 475. Het is een natuurreservaat met duinen en moerassen die van internationaal belang worden genoemd. Het ecosysteem hier heet onbedorven te zijn met vogels die met uitsterven worden bedreigd en zeldzame planten. Wandelpaden lopen over verhoogde plankiers. Per dag mag maar een beperkt aantal bezoekers het park in. Wind, golven en getijden zorgen voor voortdurende veranderingen in de stranden en duinen. Van begin mei tot eind november verzorgen natuurgidsen rondleidingen. In een bezoekerscentrum aan 1932 Route 475 wordt de ecologie onder meer met interactieve beeldschermen verduidelijkt. Het gebied is eigendom van en aangelegd door het bosbouwbedrijf van de in Bouctouche geboren en getogen miljardair Kenneth Collin Irving.

Bouctouche

Irving

Vanuit dat iets verder gelegen Bouctouche gaat ook een wandelroute naar het Irving Eco-Centre. Dit dorp is trots op het feit dat Irving hier vandaan komt. Zijn nazaten houden zich bezig met olie, scheepsbouw, bosbouw, papier en tal van andere bedrijfstakken. Op de plaats waar de ouders van ‘KC’ een winkel hadden, op de grens van wat nu Boulevard Irving is en Chemin du Couvent, staat een bronzen standbeeld van hem.

Pays de la Sagouine

Op een eilandje in de haven van Bouctouche is het openluchtmuseum-achtige Le Pays de la Sagouine, letterlijk het land van de (vrouwelijke) smeerpoets. De romanfiguren van schrijver Antonine Maillet komen hier tot leven in het dorpje Île-aux-Puces (vlooieneiland). Dat heeft nooit echt bestaan, maar het roept wel de Acadische sfeer op van de eerste helft van de twintigste eeuw. Er vinden evenementen plaats met muziek- en theatervoorstellingen, soms ook met Acadische buffetten. Daarbij staat het goede leven zoals de Acadiërs dat beleven centraal. Het gaat allemaal in het Acadisch-Frans. Wel zijn er Engelstalige rondleidingen die uitleg geven en inzicht verschaffen. In een bezoekerscentrum is te zien waar het allemaal over gaat. Ook zijn er enkele restaurants waar Acadische gerechten en vismaaltijden geserveerd worden. De toegang gaat via een route en brug bij 57 Rue Acadie. Programma’s lopen van half juni tot eind augustus. In november en december zijn er speciale kerstshows.

Tjipogtotjg Bouctouche Micmac

Net buiten Bouctouche is aan Route 515 het reservaat van de Tjipogtotjg Bouctouche Micmac First Nation. Dat ligt aan de oever van de Rivière Bouctouche. Deze kleine gemeenschap biedt de mogelijkheid te ervaren hoe het leven in een inheems reservaat is. Je kunt er overnachten in een tipi, meegaan de rivier op, meewerken aan het op traditionele wijze maken van manden en andere gebruiksvoorwerpen, luisteren naar legendes en verhalen over de Mi’kmaq-wijze van leven en hun geestenwereld, kennismaken met medicinale planten en kruiden, en aan den lijve ondervinden wat een Sweat Lodge is. Reserveren is noodzakelijk. Informatie over deze Micmac Experience via tel. +1-506-743-6493 of +1-506-743-2537.

Shediac

Giant Lobster

‘s Werelds zeekreefthoofdstad is Shediac. Zo propageert deze plaats zichzelf althans; de zeekreefthoofdstad van Canada is Barrington in de provincie Nova Scotia. De grootste zeekreeft is ook in Shediac: de Giant Lobster. Dat is een standbeeld van elf meter lang, vijf meter breed en vijf meter hoog. Het is gemaakt door de kunstenaar Winston Bronnum, weegt negentig ton en staat in het Rotary Park bij de entree van de stad. Zelfs de fastfoodketens hebben de populariteit van dit dier ontdekt. Die hebben hier zeekreeftburgers op het menu staan. Begin juli is het jaarlijkse zeekreeftenfestival, Festival du Homard de Shediac.

Croisières Shediac Bay

Van begin juni tot eind september worden rondvaarten gemaakt naar plekken in de Northumberland Strait waar veel zeekreeften zitten. Onderweg worden verhalen verteld over de zeekreeftvangst. Bovendien wordt gedemonstreerd hoe deze beesten worden gevangen en wordt getoond hoe ze het beste kunnen worden klaargemaakt en gegeten. Vertrek is vanaf de Quai Pointe-du-Chêne. Daar is ook een kleine expositie over zeekreeften in het gebouw van Croisières Shediac Bay dat deze rondvaarten verzorgt. Informatie via tel. +1-506-532-2175.

Île Shediac

In de baai waaraan Shediac ligt, en die daarom Shediac Bay heet, ligt het eiland Île Shediac. Ook hier naar toe wordt vanaf Quai Pointe-du-Chêne gevaren. Het is een natuurgebied met zoutwater- en veenmoerassen, wouden, zandstranden en overwoekerde akkers en weiden. Wandelroutes voeren naar nestelende kolonies van reigers en sternen. Vroeger hebben er Mi’kmaq-mensen gewoond en ook Franse kolonisten hebben er een tijd gezeten. Van beiden zijn wat restanten te zien. Tegenwoordig woont er niemand meer op het eiland. Vaartochten gaan van begin juni tot eind september.