Het Wonder van de Rozenkransbrug van 1879 (zie de inleidende pagina over de bezienswaardigheden in de provincie Québec) had direct tot gevolg dat de kleine, uit 1720 daterende kerk van Cap-de-la-Madeleine behouden bleef. Van de stenen die via de ijsbrug de rivier over werden gebracht, werd een nieuwe parochiekerk gebouwd, de Église Ste.-Marie-Madeleine. Deze werd in 1964 vervangen door de veel grotere basiliek Oratoire Ste.-Madeleine. De toestroom van pelgrims was zo groot geworden, dat de oude kerken niet meer voldeden. De wonderstenen werden gebruikt voor een uitbreiding van het oude Maria-kerkje. Die bedevaartgangers kwamen en komen vooral naar Cap-de-la-Madeleine om een Mariabeeld te vereren. De ogen daarvan zouden tijdens de inwijding van het kerkje in 1888 een paar maal zijn opengegaan. Dat wordt het tweede wonder van Cap-de-la-Madeleine genoemd. De nieuwe basiliek is naar verluidt het belangrijkste aan de Maagd Maria gewijde heiligdom van Canada. Er zitten glas-in-loodramen in van de Nederlandse kunstenaar Jan Tillemans. Het park waar basiliek en kerkje staan, kijkt uit op de Fleuve St.-Laurent. Er zijn ook een monument ter ere van de Rozenkransbrug, een rozenkransbron, een hotel, een bibliotheek, een restaurant en een souvenirwinkel. Van mei tot oktober worden er kaarsprocessies gehouden. De entree is aan 626 Rue Notre-Dame.

St.-Prosper de Champlain

Interprétation de l’Érable

Québec levert zo’n zeventig procent van de wereldproductie aan maple syrup, esdoornsiroop. In St.-Prosper de Champlain is het Centre d’Interprétation de l’Érable dat hierover verhaalt. Het betreft een informatiecentrum over esdoorns, esdoorn- of ahornsiroop en de geschiedenis van de verwerking daarvan. Het is gehuisvest in een voormalige cabane-à-sucre, een kleine esdoornsap-raffinaderij, aan 1020 Chemin Massi-cotte. Rondom is een bosgebied met esdoorns die het sap voor de maple syrup leveren.

St.-Charles-des-Grondines

De hoofdstraat Rue Principale in St.-Charles-des-Grondines is tot historisch en dus beschermd stadsgezicht verklaard. Er staan bouwwerken die teruggaan tot eind zeventiende eeuw.

Moulin Banal

De windmolen Moulin Banal (gewone molen) is daarvan de oudste. Deze is gebouwd in 1674 en is in de zomermaanden te bezichtigen. Het is een van de oudste molens in Québec en hij staat aan Rue des Ancêtres. Er zit nu een toeristisch informatiebureau in en er is een tentoonstelling te bekijken over windmolens langs de Fleuve St.-Laurent.

Herboristerie Aliksir

Aan 1040 Route 138 is het Écomusée de l’Herboristerie Aliksir. Hier worden meer dan tweehonderd oliën gehaald uit en gemaakt van bloemen en planten die uit de omgeving komen en op de eigen boerderij worden gekweekt. Te bekijken is hoe het distilleren in zijn werk gaat en wat voor producten er gemaakt worden.

Portneuf

Trou du Diable

Dat het Laurentides-gebergte hier niet ver is en dat de uitlopers ervan naar de Fleuve St.-Laurent afdalen, kun je merken bij Portneuf. Onder leiding van een gids kun je hier de grot Le Trou du Diable bezoeken, het hol van de duivel, ook vermeld als La Grotte St.-Casimir. Deze is zo groot, dat hij nog niet eens helemaal is verkend. Het tot nu toe in kaart gebrachte gedeelte is ongeveer 980 meter lang en daarmee behoort deze grot tot de langste van Québec. De ingang is aan Route 354 richting St.-Casimir.

Réserve Faunique de Portneuf

Even ten noordwesten van dit plaatsje is het Réserve Faunique de Portneuf. Dit 775 vierkante kilometer grote natuurreservaat bestaat uit heuvels, meren, rivieren en watervallen. In de rotsen zijn herkenningstekens van de vooralsnog laatste ijstijd te zien. ’s? Winters worden hier vijftig kilometer langlaufloipes en zestig kilometer sneeuwscootertrails uitgezet. ’s? Zomers is er zo’n 65 kilometer aan kanoroutes. Gedurende korte periodes van het jaar en onder strenge voorwaarden mag in dit gebied worden gejaagd op zwarte beren, elanden en klein wild. Ook kan er gevist worden. Er zijn enkele kampeerterreinen en vakantiehuisjes.

Cap-Santé

Rivière Jacques-Cartier

De Atlantische zalm zwemt, als het tijd is om kuit te schieten, vanaf de Atlantische Oceaan via de Golfe St.-Laurent de Fleuve St.-Laurent op en vandaar tal van zijrivieren in. Bij Cap-Santé gaan ze de Rivière Jacques-Cartier op om in de bovenloop eitjes te leggen en te bevruchten en dan te sterven. Hier is een vistrap gebouwd om ze langs een dam met waterkrachtcentrale te loodsen. Aan 1 Route 138 is een informatiecentrum waar van alles is te zien over deze zalmsoort. Het is open van half juni tot begin september. Cap-Santé ligt bij het dorp Donnacona aan de oever van de Fleuve St. Laurent.

Église Ste.-Famille de Cap-Santé

Aan 30 Rue de l’Église staat de kerk l’Église Ste.-Famille de Cap-Santé. Deze dateert uit 1754 en wordt een van de laatste voorbeelden van de bouwstijl uit de Franse tijd genoemd. Er zijn wel wat wijzigingen en vernieuwingen aangebracht, maar de aanblik en sfeer zijn nog uit die tijd.