In 1763 werd in het (eerste) Verdrag van Parijs onder meer bepaald dat Frankrijk de eilanden St. Pierre en Miquelon plus enkele nabije eilandjes mocht behouden en dat het de rest van zijn koloniale bezittingen in Noord-Amerika aan Groot-Brittannië moest afstaan. Nog altijd is deze eilandengroep Frans grondgebied. Tegenwoordig is het een departement van de Franse republiek, St. Pierre et Miquelon geheten. Toerisme is nu een belangrijke bron van inkomsten. De eilanden liggen circa twintig kilometer voor de kust van het Burin Peninsula. Er wordt Frans-Frans gesproken (dus geen Québec-Frans), de elektriciteit is 220 volt en je kunt er met euro’s betalen (maar meestal ook met Canadese dollars). Een scooter huren of met een touringcar meegaan biedt de beste mogelijkheden om wat van de eilandengroep te zien. Er kan ook overnacht worden. De veerboot uit Fortune komt aan in St. Pierre. Tot de toeristische mogelijkheden behoren excursies naar walvissen en andere zeedieren, diepzeevissen, kijken naar vogels en belastingvrij inkopen.

Musée de la Prohibition

Op St. Pierre kun je de Prohibition Tour doen. Dat betreft een rondleiding langs plekken waar alcoholische dranken waren opgeslagen in de jaren dat de Verenigde Staten drooggelegd waren, de Prohibition van 1920 tot 1933. Vanuit St. Pierre hield een vloot van zo’n tachtig boten zich in die jaren bezig met alcoholsmokkel naar de VS. Al Capone was een van de misdaadbazen die daarbij betrokken waren. Bij tijd en wijle hield hij zich hier zelfs een poosje schuil. In Hôtel Robert aan 10 Rue du 11 Novembre is hierover een expositie te zien, in het Musée de la Prohibition.

Musée Héritage

Ook in het Musée Héritage aan Rue Maître Georges Lefèvre is een galerij gewijd aan de Prohibition. Hier zijn verder exposities met religieuze en medische thema’s en voorwerpen daarvan uit de negentiende en twintigste eeuw. Open in juli en augustus (niet op maandag), in voor- en najaar op werkdagen en zaterdag.